Forum Książki

[jacek]

Przemek Pawełek jako drugi recenzuje noszący tytuł "Podbój Wschodu" tom pierwszy "Klezmerów":

Cytat:

Minęła dekada, odkąd Kultura Gniewu wysłała nas z Klezmerami w podróż po świecie, którego już nie ma. Podróż, która nie doczekała się wtedy swojego finału. Dziesięć lat musiało, byśmy otrzymali drugi tom, i naprawdę dobrze się stało, że towarzyszy mu reedycja 'jedynki'. W końcu mamy kolejną generację czytelników, więc fajnie, że i oni mają szansę na poznanie tego świetnego dzieła. "Podbój Wschodu" rozgrywa się w naszym zakątku Europy, tylko że jakieś sto lat temu, przed II wojną światową. Poznajemy przypadkowych znajomych - kilku Żydów, Żydówkę i Cygana, którzy po kolejnych perypetiach formują razem klezmerską kapelę, dzięki której chcą zarobić nieco grosza w Odessie. Opowieść nasączona jest nie tylko przygodami, ale też humorem, pewną melancholią za żydowskim światem który przeminął, i oczywiście charakteryzującą go tradycją. Jak informuje w posłowiu sam autor - "Klezmerzy" są dla niego niemal tym samym, czym "Kot Rabina", acz w lustrzanym odbiciu. O ile jednak historia przemądrzałego Kota opowiadała o Żydach sefardyjskich, z którymi autor jest spokrewniony ze strony ojca, o tyle historia o grajkach odzwierciedla drugą odnogę jego drzewa genealogicznego, tą wywodzącą się ze wschodnioeuropejskich Aszkenazyjczyków. Jest tu więc i powoływanie się na mądrość rabinów, i podważanie Talmudu, podróż, gdzieś tam w tle nietolerancja i nieprzychylny car, ciężki klimat, ale ponad wszystko umiłowanie muzyki i próba w nawet niekorzystnych warunkach czerpania przyjemności z życia. Sfar to oczywiście także jego charakterystyczna, rozedrgana kreska, wręcz unikająca precyzji, choć czytelna i bardzo ekspresyjna, lekka i poetycka, ale też - gdy trzeba - wracająca do konkretów i realizmu. Kreskę tę idealnie dopełniają akwarelowe kolory, kreślące ten wesoło-smutny nastrój. Na dobitkę mamy pełen fristajl liternictwa, które żyje własnym życiem, ale które udało się okiełznać w polskiej wersji - przy zachowaniu jego niesforności. Dodatkowo otrzymujemy nieco szkiców i ciekawe posłowie, dające szersze spojrzenie autora na towarzyszące komiksowi konteksty. "Klezmerzy: Podbój Wschodu" to tomik dla fanów lekkiej i płynnej narracji, a także dla fascynatów kultury żydowskiej, także tych, którzy od komiksów stronią. Zawodu nie będzie. No i w końcu mamy drugi tom! "Klezmerzy 1: Podbój Wschodu" - 144 strony na miękko za okładkowe 49,99PLN

[jacek]

"Andrzej Heidrich nie żyje. To on zaprojektował polskie banknoty":

Cytat:

Zmarł Andrzej Heidrich - artysta, który zaprojektował polskie banknoty od lat 70. do czasów współczesnych. Tę smutną informację potwierdziła jego rodzina. Miał 90 lat.

"Andrzej Heidrich nie żyje. To on zaprojektował polskie banknoty"
O Panu Andrzeju w "Wikipedii"

[jacek]

"Prosty chłop okpił śmierć i podatki. I jeszcze na tym zarobił!" - recenzja "Usagi Yoimbo Sagi" #3. Pisze Tomasz Kuzia:

Cytat:

Bohaterami jego komiksu są zwierzęta, odgrywające rolę ludzi. Antropomorfizacja nie jest specjalnie dokuczliwa i już po kilku stronach zaczynamy się świetnie bawić, poznając kolejne przygody królika-samuraja. Bajkowy charakter tej historii sprawia, że płynące z niej morały osadzają się w nas na zasadach percepcji wypracowanej w dzieciństwie. Czasami są to bardzo proste przekazy (jak ten, że żmija zawsze będzie żmiją i dlatego nie warto jej zapraszać pod swój dach), ale są też tu opowieści niebanalne, wręcz hiobowe, które uczą nas pokory wobec życia i zmuszają do głębszych refleksji na temat tego, jak powinniśmy żyć.

"Usagi Yoimbo Saga" #3
Poprzednie artykuły

[jacek]

I od razu cudowny portret Stana Sakai:



O twórcy w "Wikipedii:

Cytat:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Stan_Sakai

[jacek]

"Biją się w odległej galaktyce!" - Tak Kamil Giedrys pisze o albumie "X-O Manowar" #2: "Generał":

Cytat:

Siłą serii jest udane łączenie motywów. Bohaterowie okładają się toporami, a nad nimi fruwa tajemniczy monolit, z nieba spadają latawce kamikadze. Po prostu, w komiksie dzieje się wszystko w na tyle zbilansowany sposób, iż unikamy uczucia zażenowania i przesytu. Duża w tym zasługa fantastycznych rysunków Douga Braithwaita, który stawiając na realizm starannie dopełnia fabularne wizje. Album posiada wiele udanych kadrów, cieszących oko miłośników epickiej rozpierduchy.

"X-O Manowar" #2: "Generał"



Wcześniejszy artykuł Jakuba Wołosowskiego:

Cytat:

Największym minusem, jeśli już się czepiać, nie jest prostota fabuły komiksu. Nie, on ma taki być, to prosta, fajna rozrywka. Opowieść z gatunku space opery, czyli tam, gdzie spotykają się S-F i fantasy, która pochłania czytelnika wizją epickiej przygody w fantastycznym, obcym świecie. Jest w tym coś... romantycznego wręcz. Minusem jest fakt, że w jednym tomie są tylko trzy zeszyty opowieści. Wprawdzie dostajemy przepotężną dawkę dodatków, która nam to wynagradza, ale… Ja chcę więcej.

"X-O Manowar" #2: "Generał"
Pierwsze dwie wypowiedzi

[jacek]

Dwukrotnie Michał Żołyński - uśmiechamy się do Niego :

"Staruszek Logan" Tom 2: "Berserk, czyli szał rosomaka":

Cytat:

Staruszek Logan Tom 2 Berserk to nakreślenie bohatera na nowo. Jeff Lemire prowadzi Staruszka Logana swoimi ścieżkami. Daje mu nowy cel, z którym musi się borykać, a przeszłość cały czas depcze mu po piętach. Logan szuka tych, którzy doprowadzili do powstania jego postapokaliptycznego świata. Tworzy swoją listę śmierci niczym Arya w Grze o Tron. Dodatkowo stara się odnaleźć swojego przyjaciela, który na Ziemiach Jałowych był jego ostatnim towarzyszem. Wizja Lemiere jest bardzo dobra.

Cytat:

Za stronę graficzną odpowiada włoski artysta Andrea Sorrentino. Przyznam, że jest to strzał w dziesiątkę. Jego prace są mroczne i pełne dynamiki. Sceny, wal są agresywne i brutalne. Tak powinno być w przypadku Wolverine'a. Kolejny plus to genialne kadrowanie, które można porównać z prześwietleniem.

"Staruszek Logan" Tom 2: "Berserk, czyli szał rosomaka"
To co proponowałem dotychczas

2. "Smerfy" #37: "Smerfy i maszyna snów":

Cytat:

Nowe Smerfy, bo tak je można określić są naprawdę dobre. Historia opowiada o bardzo mądrych rzeczach na wielu płaszczyznach. Oczywiście młody czytelnik z początku może wszystkiego nie wyłapać, jednak z czasem na pewno to zaowocuje.

Cytat:

Tak jak wspominałem, Smerfy i maszyna snów mówi młodemu czytelnikowi o bardzo ważnych rzeczach. Jedną z nich jest to, że osoba w okularach, za którą zbytnio nie przepadają inni może okazać się bohaterem.

Cytat:

Od samego początku czuć tu ducha Peyo, a nowi autorzy przemycają nowoczesne treści, poruszają problemy, które inaczej wyglądały za czasów legendarnego autora. Smerfy nadal mają w sobie to coś.

"Smerfy" #37: "Smerfy i maszyna snów"
O tych przygodach czytamy po raz czwarty

[jacek]

"Asterix i ja. 60 lat wspaniałego Gala" - pisze Arnold Woliński:

Cytat:

Mimo ogromnych starań i kombinacji nie udało mi się nigdy zebrać wszystkich albumów serii. Prawdziwym upadkiem systemu socjalistycznego nie było więc dla mnie pojawienie się Coca Coli w sklepie spożywczym, ale właśnie pierwsze wydanie Asterixa po polsku. Długo też byłem święcie przekonany, że Kajko i Kokosz byli wcześniej stworzeni niż Gal.

"Asterix i ja. 60 lat wspaniałego Gala"



"Asteriks ma już 60 lat. Dzielny Gal należy z pewnością do najbardziej rozpoznawalnych bohaterów komiksowych. Jak dobrze znasz jego przygody?":





"Asteriks ma już 60 lat. Dzielny Gal należy z pewnością do najbardziej rozpoznawalnych bohaterów komiksowych. Jak dobrze znasz jego przygody?"

[jacek]

i

"Liga Sprawiedliwości. Bez Sprawiedliwości" - recenzuje Rafał Białek:

Cytat:

Po raz kolejny mam wrażenie, że Scott Snyder wraz z innymi scenarzystami mieli fajny pomysł, ale zaczęli go zupełnie niepotrzebnie ubogacać. Efekt taki, iż duża część potencjału została zmarnowana.

Cytat:

Rysownicy przeważnie stanęli na wysokości zadania. Akcja przepełniająca komiks i chaos przez nią wygenerowany został właściwie przedstawiony na kolejnych stronach.

"Liga Sprawiedliwości. Bez Sprawiedliwości"

Artykuł Tomasza Drozdowskiego:

Cytat:

Materiał fabularny tego albumu swobodnie mógłby uchodzić za kolejny event, podczas gdy mieści się w czterech zeszytach z dodatkowym preludium. Czy mamy czego żałować? Myślę, że nie, gdyż paradoksalnie ta krótka miniseria wprowadza sporo zmian w świat DC, których konsekwencje ujrzymy pewnie niebawem.

Cytat:

Gdyby Liga Sprawiedliwości: Bez sprawiedliwości narysowana była przez mniej wyrazistego rysownika, istniałoby ryzyko, że utonie w zalewie innych historii. Prace Francisa Manapula nadały całości kosmicznego wydźwięku, a oczobitne kolory Hi-Fi wnoszą nieco magii.

"Liga Sprawiedliwości. Bez Sprawiedliwości"
Na ""Krainie..." w poniedziałek.
Recenzja Przemysława Mazura

[jacek]

"Z wielką mocą..." - Bartosz Tomaszewski recenzuje "II Wojnę domową. Amazing Spider-Man":

Cytat:

Nie powala niestety warstwa wizualna tego wydawnictwa. O ile rysunki postaci są jeszcze całkiem szczegółowe, o tyle wszelkie tła wyglądają jakby zostały wygenerowane cyfrowo. Wygląda to po prostu brzydko i tandetnie.

Cytat:

"II wojna domowa - Amazing Spider-Man" to tak naprawdę historia dwóch bohaterów. Z jednej strony twórca skupia się na Ulyssesie i nieco rozbudowuje jego postać. Z drugiej strony przedstawia wątek Claytona Cole,a, byłego przestępcy, który próbuje wrócić na właściwą ścieżkę.

Cytat:

Komiks "II wojna domowa - Amazing Spider-Man" należy traktować jako ciekawostkę i dopełnienie historii przedstawionej w II wojnie domowej.

"II Wojna domowa. Amazing Spider-Man"
Na "Krainie..." dnia następnego.
A pod tym linkiem dotychczasowe wypowiedzi.

[jacek]

"Transmetropolitan. Tom 5 - wielki finał - omówienie":



"Transmetropolitan" #5
Na fb dzięki koledze w poniedziałek.
Zaś my możemy wrócić do wcześniejszych informacji

[jacek]

"Smutne historie spisane na kacu i tanim papierze. Wywiad z Iskrą":

Cytat:

Smutne historie spisane na kacu i tanim papierze to komiksy będące ironicznym komentarzem do otaczającej nas rzeczywistości. O autorze wiemy niewiele - przedstawia się jako Iskra, mieszka w Gdyni, studiował archeologię i etnologię. W swoich pracach nie boi się poruszać kontrowersyjnych tematów politycznych i społecznych, znajdziemy tam też gorzkie refleksje na temat relacji międzyludzkich. Na Facebooku stronę obserwuje ponad 170 tys. osób.

"Smutne historie spisane na kacu i tanim papierze. Wywiad z Iskrą"

[jacek]

"Star Wars Komiks” 5/2019: "Poe Dameron: Legenda odnaleziona":





"Star Wars Komiks” 5/2019: "Poe Dameron: Legenda odnaleziona":

[jacek]

"Zjednoczone Stany Komiksu" - "ZSK 15 - Thorgal część 1":



"ZSK 15 - Thorgal część 1"

[jacek]

"Joker" - wideorecenzja Tomasza Raczka:



"Joker" - wideorecenzja Tomasza Raczka
A tutaj poprzednie

[jacek]

"Ucieczka przed wojną" - "Janek" tak pisze o "Bez twarzy":

Cytat:

Graficznie super, fabularnie bardzo przeciętnie. Owszem to nie jest zła historia, ale jednak opowieść ta jest przewidywalna do bólu. Dubois poszedł chyba najbardziej oczywistą ścieżką i od połowy albumu wiemy dokładnie jak to się skończy. Szkoda zmarnowanego potencjału rysownika jakim jest Kas. Przez te kilkadziesiąt stron zostałem zaskoczony właściwie raz i to w niezbyt istotny sposób.

"Bez twarzy"



Wcześniejszy artykuł "JS":

Cytat:

Chociaż akcja "Bez twarzy" jest osadzona w okresie wojny trzydziestoletniej, komiks w zasadzie nie podejmuje tematyki historycznej.

Cytat:

Przede wszystkim sama historia jest dość prosta, żeby nie powiedzieć banalna. Kryjący twarze za maskami rycerze i żyjący w nieco innym świecie mieszkańcy doliny odciągają nieco uwagę od samej konstrukcji fabularnej, a tutaj nie ma większego zaskoczenia. Nie czuję też tego, o czym dokładnie chciał opowiedzieć Pierre Dubois.

"Bez twarzy"
Pierwsza wypowiedź