Forum Książki

[M]

Pomysł na ten wątek nasunęły mi wypowiedzi z tematu "Czym się kierujecie przy wyborze lektury?", głównie wypowiedź Procelli. Przejrzałem z grubsza całe forum i nie znalazłem takiego tematu. Jeśli jednak była już taka dyskusja, to nie widzę przeszkód w skasowaniu tego wątku

Czy zawsze doczytujecie rozpoczętą książkę do samego końca? Zdarzają się przecież pozycje nudne, które nie wciągają i odrzucają... których czytanie nie sprawia żadnej satysfakcji, a wręcz powoduje (chwilowy) wstręt do słowa pisanego. Co wtedy robicie? Odrzucacie tę pozycję czy męcząc się niemiłosiernie staracie się na siłę czytać do samego końca?
Czekam na odpowiedzi

[Uczeń Czarnoksiężnika]

Żaden sensowny temat dotyczący książek nie będzie kasowany Martinusie. I jest to skądinąd ciekawe pytanie. Pokusa by rzucić niektóre książki w połowie, rzeczywiście się pojawia. I powiem szczerze, że zasadniczo jestem temu przeciwny. Skoro już coś się zaczęło, mówiąc nie tylko o książkach, ale i w szerszym kontekście, warto to już dokończyć.
Inna rzecz, że czasami nudne z początku książki w swej drugiej połowie okazują się bardzo ciekawe. Są autorzy, którzy dość długo wprowadzają czytelnika w akcję. I cóż, porzucimy książkę po 100 stronach a okaże się, że po następnych stu zmienilibyśmy diametralnie zdanie na plus. I w efekcie jest ryzyko przegapienia ciekawej pozycji dając się ponieść chwilowemu znudzeniu.

[Procella]

Nie czytam do końca, jeżeli książka mi się nie podoba. Po co? W końcu czytam dla przyjemności.

[M]

Daję książce szansę do 100 strony. Jeżeli do tego momentu niczym mnie nie zachwyci i sprawi, że na samą myśl o powrocie do czytania dostaję nieprzyjemnych dreszczy, to odkładam ją. Obecnie dla mnie czytanie jest już wyłącznie przyjemnością, a przyjemnością nie można nazwać zmuszania się do czytania nudnej książki. Poza tym, takie zmuszanie się trwa zwykle bardzo długo (przymusowe przerwy, przekładanie o kilka miesięcy). Mi osobiście jest szkoda czasu na mało interesujące książki, tylko w imię zasady, że jak się coś zaczęło to trzeba skończyć Są rzeczy, które faktycznie trzeba, ale akurat czytania książki z pewnością nie. Takie jest moje zdanie i będę go bronił jak lew i sto tygrysów

[Ravena]

Ja bardzo długo miałam to uczucie, że jak już zaczęłam, to muszę skończyć, choćby książka mi się wybitnie nie podobała. Nie wiem czy wynikało to z jakiegoś poczucia obowiązku czy czegoś innego, musiałam doczytać, szczególnie gdy była to książka wypożyczona z biblioteki, a jak już pożyczona od kogoś znajomego, tym bardziej ^^ A może po prostu cały czas miałam nadzieję, że jednak coś jeszcze dobrego się w książce trafi, że natrafię na fragment perełkę, która wynagrodzi mi dotychczasowe męki? Nie wiem. Teraz już tego nie robię, może dlatego, że bardziej zdałam sobie sprawę z upływającego czasu i szkoda mi go marnować na tytuły, które mnie męczą/irytują/nie podchodzą. Ale wyrzuty sumienia, gdy odkładam niedokończoną książkę wciąż mam i nie umiem się ich wyzbyć

[BlueEyed Girl]

Ja nie dokończam książki, kiedy wiem, że mnie niczym już nie zaskoczy, a wszystko idzie w znanym kierunku... i po co się niepotrzebnie męczyć i nudzić - nie mam wtedy żadnych wyrzutów sumienia, w innych przypadkach lecę dalej.

[Panna Jeż]

Kończę książki, które nie bardzo mnie interesują tylko i wyłącznie, gdy pożyczyłam je od znajomych, lub gdy mi je polecili i oczekują mojej opinii. Z reguły jednak, jeśli książka mnie nie zainteresuje do mniej więcej 1/3 swej objętości, nie męczę się dalej i oddaję do biblioteki. Z tego powodu nie przeczytałam połowy lektur szkolnych. Smutna to prawda....

[Ishikawa]

Nie doczytuje książek do końca które mnie męczą i nudzą.
Dla mnie czytanie to relaks, przyjemność - ale nie powiem, jest kilka książek które mimo,że były nudne jak flaki z olejem,to po dobrnięciu do końca diametralnie zmieniałam zdanie na pozytywne.
Ale to wyjątki potwierdzające regułę...

[BlueEyed Girl]

[Tifa Lockhart]

Staram się czytać zaczęte książki. Jednakże nie zawsze mi się to udaje. Niektóre są tak nudne, że wymiękam po 30 stronach. Tak było np. z ''Eragonem''. Natomiast '' Pana Tadeusza'' doczytałam do połowy. Jest to moja lektura w tym roku, więc zmuszę się do przeczytania całości.

[Córka Lavransa]

Zawsze starałam się doczytać do końca, nie wiem, czy to przez zasadę podobną tej przywołanej przez Ucznia, czy też po prostu żywiąc naiwnie nadzieję, że się jeszcze poprawi... (Nota bene kojarzę chyba dwa takie przypadki, kiedy książka była nudna przez większość stron i nie spodziewałam się po niej wiele dobrego, a jednak po zakończeniu dochodziłam do wniosku, ze było warto).
Ostatnio coraz częściej się "łamię" i jeśli książka mnie męczy, nie czytam do końca dokładnie, tylko przerzucam kartki mniej-więcej śledząc akcję. Bywa tak, że gdzieś jeszcze zatrzymuję się na dłużej, żeby dokończyć jakiś bardziej frapujący watek, ale czasami tylko zerkam na koniec i odkładam.
Brak cierpliwości, brak czasu - nie wiem. Staram się unikać takich sytuacji, bo nie lubię książek niedokończonych, ale zdarzają się.

[Paleolog]

W zasadzie wypadałoby czytać...

Z męczącą książką jest trochę tak jak z nieudaną randką - chce się wyjść, ale wypada zostać do końca.

W każdym razie ja staram się doczytywać, chociaż nie zawsze się udaje... Z drugiej strony takie odłożenie na półkę czasem wychodzi na dobre - po jakimś czasie ta sama kniga może okazać się dużo bardziej 'przyswajalna'.

Kiedyś odłożyłem "Bolesława Chrobrego". Gdybym nigdy do niego nie powrócił ominęłaby mnie największa literacka przygoda życia.

Generalnie warto doczytywać książki z jeszcze jednego powodu: przeciętna/słaba książka z genialnym zakończeniem warta jest więcej niż dobra z mocno przeciętnym.

A tak się zdarza - mam na koncie kilka książek, które do ostatniego rozdziału uważałem za gnioty, by nagle, przeczytawszy ostatnią stronę, zmienić zdanie.

[M]

[Ravena]

[elfrun]

Dawno, dawno temu uwazalam ze wszystkie ksiazki ktore sie zaczelo nalezy skonczyc bez wzgledu na to jak malo interesujaca jest ich lektura. Od kilku lat nie mam najmniejszych wyrzutow sumienia jesli porzuce ksiazke w dowolnym momencie. Czytanie powinno byc przyjemnoscia.