Forum Książki

[30Paula]

Przyjemność czytania na łonie natury jest dla mnie równie ważna co dobra książka.
Gdy czytam u babci na wsi to uwielbiam muczenie krów, śpiewanie ptaków i świsty wiatru... ale w mieście bywa z tym trudniej i żeby zrównoważyć sobie ryk koparek i tramwajów za oknami, urządziłam sobie pokój tak, by był blisko natury:)

Pościel w maki, ale delikatne, meble surowy brąz i fototapeta tematyczna z pixers.pl (taka: Fototapeta polna. Niestety muczenia krów nie odtworzyłam:)
A wy jak sobie umilacie czytanie?

[Radament]

Czytanie na łonie natury jest świetne, pod pewnymi warunkami! Po pierwsze nie znoszę gdy słońce wali mi po oczach. W ogóle nie znoszę słońca, jest jasne, zmusza mnie do mrużenia powiek, a przede wszystkim sprawia że jest gorąco. Generalnie delektuje się cieniem.
Bardzo miło czyta mi się jednak nad morzem, na plaży. Niemniej też w te nieco bardziej pochmurne dni.
Kurde jak tak teraz o tym pomyśle to jednak mi bez różnicy gdzie czytam. Czytam wszędzie, a jeśli mi wygodnie, niesłonecznie i mam gdzieś w pobliżu coś do picia jestem bardzo kontenta.

[Nieznany]

O tak, czytanie na polku jest świetne pod tym samym warunkiem, co u Radi - niech słońce nie wali po oczach. Niech będzie cieplutko, może być lekki wiaterek, ale w upał nie usiedzisz zbyt długo, jeśli nie jesteś ich fanem.

No i w sumie mam tę przewagę, że nie mieszkam w centrum, tylko na peryferiach i no i mam spokój zazwyczaj - i tylko ten niedoczas...

[Tifa Lockhart]

Bardzo lubię czytać na zewnątrz. Najczęściej na działce siadam sobie na oponie huśtawki (pomagałam budować! ) i zagłębiam się w lekturze. Trochę mniej lubię leżenie na kocu, bo zawsze znajdzie się jakaś wredna mrówka, która chce mnie ugryźć. Bardzo miło jest tak sobie siedzieć, obok latają motyle, to wiatr zawieje. I nic nie odrywa mnie od czytania, a tak w domu to zawsze coś trzeba zrobić, to rodzice wołają.

[kapusniaczek]

Ze zgrozą stwierdzić muszę, ze dla mnie najlepszym środowiskiem do czytania jest autobus PKS. Ani to miejsce przyjemne, ani wygodne, ale czasem jak człek w dłuższą trasę wyruszyć zmuszony zostaje to lektura jest jedynym sposobem na wyrwanie się z opresji jaką jest środek transportu publicznego. Co więcej, podróż szybciej mija i to znacznie przyjemniej!

[Goldi_91]

Zazwyczaj leżę rozwalony na wyrze na kilku poduszkach i po prostu czytam.
Kiedyś próbowałem poczytać w parku, ponieważ czekałem na otwarcie jakiegoś tam antykwariatu. Czytało się świetnie! Tylko, żeby ludzie nie patrzyli na mnie jak na jakiegoś odmieńca... Ale i tak miałem to w poważaniu.
Podróżując pociągami zawsze biorę ze sobą jakieś czytadło, żeby zabić nudę przede wszystkim. Wszystko by było ok, gdyby nie pasażerowie, którzy wracają z pracy popijając piwko i wykrzykują jakieś bzdury do kumpla od butelki, który siedzi obok. Czasem też dzieci używają swoich 'supertelefonów' do słuchania pseudo-rapu i to mi także przeszkadza.
Nad morzem też się zdarzało czytać, ale jakoś ten wredny piasek zawsze mnie zasypywał, a słońce litości dla mnie nie miało...

[malinka100]

jak książka jest ciekawa to mogę czytać naprawdę wszędzie

[BiałyKruk]

ja lubię, ale na prawdziym łonie natury - kocyk na trawce, gdzieś w parku - morskie oko pola mokotowskie, wcześniej park bródowski. Na ostrym słońcu cięzko, ale i w ogóle wolę cień.

[MewaTrzech]

Na ogół noszę ksiązkę przy sobie i jak mam moment, to czytam. Simple as that.
To może być poczekalnia, autobus, czasem gdy się z kimś spotykam ten ktoś wychodzi za potrzebą - i zastaje mnie z ksiązką. Potrafię czytać w prawie każdym środowisku, hałas mnie na ogół nie dekoncentruje - bardziej bodźce wizualne.

[MiSz]

Niestety, w moim przypadku sine qua non do czytania to pomieszczenie zamknięte. Może być na kółkach, wypełnione stadem sfrustrowanych ludzi, ale musi być zamknięte. :) Nie jestem w stanie skupić się ani na plaży, ani w parku czy lesie - świeże powietrze zdecydowanie nie służy mojemu czytelnictwu.

[Atłasowa]

Kiedyś często czytałam w lesie na wsi u mojej babci. Wiocha jest zabita dechami, więc nikt mi nie przeszkadzał, ot łono natury, śpiewające ptaki, można było przegryźć jakąś poziomkę albo jeżynę. Teraz nie mam lasu, niby mogłabym czytać na Polach Mokotowskich, ale to nie to samo.

[Emoonia]

Kiedy wreszcie będzie ciepło? Bo też już się nie mogę doczekać... Książki zabieram ze sobą wszędzie, zdarza mi się czytać nawet chodząc, przerabiałam też już czytanie na bieżni w siłowni Czytanie na łonie natury to wielka przyjemność, choć słońce czasem oślepia (potem mam przed oczami wielką, zielono-różową plamę). Hałas na zewnątrz mniej mi przeszkadza niż w domu, pewnie dlatego, że jest wtedy czymś, na co nie mam wpływu, a więc podświadomie nie zawracam sobie nim głowy. W domu wiem, że mogę coś zmienić, więc chodzę i przyciszam muzykę, uciszam męża, jak za głośno gada (pomijam już fakt, że mówienie do mnie, podczas gdy czytam, uruchamia u mnie różne losowe odpowiedzi, które nie zawsze pokrywają się z moim realnym poglądem na daną sprawę ).

Mała fotka dokumentująca czytanie "Igrzysk śmierci" nad brzegiem Štrbskiego Plesa (no dobra, książki nie widać, ale słowo, że była ):

[Radament]

[Deina Eldathiel]

[Radament]