Forum Książki

[jacek]

Dziś również Maurycy Janota - o "Zaćmieniu":

Cytat:

Zaćmienie to naprawdę bardzo ambitny, dopracowany i wymagający sporego researchu komiks, w którym widać jednoczesną miłość i pewnego rodzaju obrzydzenie Brubakera do kina. Do medium, które pozwala opowiadać fascynujące historie i kreuje gwiazdy, ale tylko po to, żeby potem stopniowo je niszczyć.

"Zaćmienie"
Dotychczasowe materiały

[jacek]

Troszkę wcześniejszy tekst z tego serwisu:

"Giant Days" #3: "Bycie miłą nic nie kosztuje" - pisze "Chester":

Cytat:

Nie dość że za rogiem czają się egzaminy końcowe, nadchodzą wybory, a wraz z nimi walka o stołki. W takiej walce, rzadko opłaca się grać czysto. Ciężko nie odnieść wrażenia, że czytelnik, jak i w pewnym sensie sama opowieść, dojrzewa wraz z naszymi bohaterkami.

"Giant Days" #3: "Bycie miłą nic nie kosztuje"
Poprzednie publikacje

[jacek]

Rozpoczynamy mocno poranną działalność

1. "Chester" bierze na tapet czwartą część "Paper Girls":

Cytat:

Nie licząc pojedynczych opuszczonych budynków, Vaughnan do spółki z Chiangiem nie starają się wykreować świata, który dotknęła absolutna zagłada. Owszem, system upada, ale ludzkość nie przestała istnieć. Po prostu zasady nieco się zmieniły, a wszyscy muszą się dostosować.

"Paper Girls" #4
To o czym informowałem do tej pory

2. "Smok" mierzy się z "Wężami" czyli trzecią odsłoną "Hrabstwa Harrow":

Cytat:

Odkrywanie skrywanych przez hrabstwo tajemnic w towarzystwie innych osób spodobało mi się na tyle, że zwyczajnie chciałem więcej. Scenarzysta wraz z rysowniczką zrobili jednak wszystko, bym dłużej tego nie żałował. Prosta historia o nawiedzonym domu dostarcza nie tylko szerszego spojrzenia na zakorzenione przez Hester Beck zło, ale także daje nadzieję na powrót jednej z ciekawszych postaci.

"Hrabstwo Harrow" #3: "Węże"
Jak ktoś chce do sobie może poczytać dotychczasowe publikacje

3. Ponownie "Smok" - na temat "Rodziny" będącej czwartym tomem "Hrabstwa Harrow":

Cytat:

Wraz z pojawieniem się nowych istot cała historia nabrała rozmachu i rozpędu. To już nie jest spokojna opowiastka o dziwach zachodzących na amerykańskiej prowincji, a pełna polotu opowieść, której nie ograniczają czas i miejsce.

"Hrabstwo Harrow" #4: "Rodzina"
To jedenaste omówienie tej odsłony cyklu.

O ile się nie mylę to debiut recenzencki "Smoka" na forum.

[jacek]

Maja Rybak opowiada o "Fandemonium" będącym drugim tomem "The Wicked + The Divine":

Cytat:

Trudną sztuką jest zbudowanie tak obszernego świata jak w Wic Divie. Gillen miał przed sobą bardzo trudne zadanie (w którym zresztą pomagał mu McKelvie), ale jak na razie udaje mu się utrzymać wszystkie wątki i wprowadzić kilka pobocznych, nie tracąc przy tym celu całej serii. Niełatwa to sztuka, ale z każdym numerem The Wicked + The Divine Gillen upewnia mnie w tym, że daje radę i mnie nie zawiedzie.

"The Wicked + The Divine" #2: "Fandemonium"
To siódma wizyta tej odsłony u nas.

[jacek]

Czas ponownie odwiedzić ten serwis:

1. "Nienawidzę Baśniowa" #1: "I żyli długo i burzliwie" - pisze Rafał "Kujaw" Olejko:

Cytat:

Fabuła "Nienawidzę Baśniowa" jest… Hmmm. Po prostu jest. To tylko pretekst by Skottie Young mógł zaserwować nam istny festiwal gore’u w kreskówkowym wydaniu. Uświadczymy tu pewne zwroty fabularne, ale nie oszukujmy się, to nie fabuła odpowiada za frajdę płynącą z komiksu.

"Nienawidzę Baśniowa" #1: "I żyli długo i burzliwie"
A w tych miejscach poprzednie informacje.

2. "KM/H" - recenzuje "Chester":

Cytat:

To zapewne kwestia podejścia do sprawy. Historię tego pokroju najlepiej jest traktować jako pulpę, lub z bardziej filmowego punktu widzenia, nurt exploitation. A jako że temat narkotyków długo popularny być nie przestanie, nic dziwnego, że sięgnięto po taki punkt zaczepienia. Dodatkowo, historia uderza w pewien aspekt obecnego… krajobrazu socjologicznego, który wywołuje u mnie atak konwulsji ilekroć o nim pomyślę.

"KM/H"
Wcześniejsze artykuły:
Mirosława Skrzydło, Krzysztofa Zimińskiego, Jakuba Izdebskiego, Michała Ostrowskiego, Pawła Ciołkiewicza i Piotra Pocztarka

3. "Dozorca: Nie wszystko złoto" - wypowiada się Łukasz Gądek:

Cytat:

Nie żeby historia była zła; czyta się ją bardzo przyjemnie, jednak sam komiks odbiera się jako odcinek jakiegoś serialu, jakby miała powstać kolejna część. Może co prawda tak być, jednak sposób w jaki wytłumaczone są pewne rzeczy jest tak amatorski, że śmiało pozwolę sobie powiedzieć, iż Pan Bartosz w kilku miejscach po prostu odwalił fuszerkę.

"Dozorca: Nie wszystko złoto"
Wcześniejsze artykuły:
Jakuba Sytego, Tomasza Drabika, Dagmary Trembickiej, Tomasza Miecznikowskiego, Macieja Raulinajtysa, Kacpra Syguły, Małgorzaty Chudziak, Marka Adamkiewicza oraz Michała Lipki

[jacek]

"Chester" opowiada o czwartym i piątym tomie "Giant Days":



IV:

Cytat:

To życie skoncentrowane na tu i teraz. Konsekwencje jeszcze przyjdą, spokojnie, mamy czas. Dodatkowo scenarzyście udaje się złapać ten ulotny entuzjazm, jakiego doświadczamy choćby odkrywając uroczego pluszaka w Ikea, czy gdy jemy tam pyszne klopsiki. Nieczęsto doświadczam tego przyjemnego uczucia w czasie lektury jakiegokolwiek komiksu, co utwierdza mnie w przekonaniu, że najprzyjemniejsze są dla nas rzeczy dobrze znane. Takie, które kojarzą nam się z przyjemnymi epizodami w naszym życiu.

v:

Cytat:

Z chwaleniem zarówno kolejnego tomu, jak i całej serii autorstwa Allisona jest pewien problem. Ciężko mi co chwilę wspominać o tym, jak bardzo w punkt są jego obserwacje dotyczące życia młodych ludzi, nie zapętlając się co chwila. Zwłaszcza, że i losy naszych bohaterek także miejscami wpadają w pewne pętle. Jasne, niektóre sytuacje urastają do miana niemałego dramatu, jednakże to ta dziwna... prostota i miałkość prezentowanych scen chwytają mnie za studenckie serduszko.

"Giant Days" #4-5

Poszukajmy dotychczasowych analiz:
- te, które dotyczyły części czwartej (a wcześniej trzeciej)
- te, które dotyczyły części piątej

[jacek]

Czas odkurzyć i ten wątek dzisiaj dwie recenzje a dalej już na bieżąco

1. Maurycy Janota omawia tytuł "Ucieczka do Wisconsin" czyli czwarty tom "Odrodzenia":

Cytat:

Nie da się zaprzeczyć, że Seeley odpowiada na łamach Ucieczki... na kilka ważnych dla całej intrygi pytań. Niestety nie są one właściwie podkreślone i przechodzą raczej bez większego echa. Nie są dla postaci takim szokiem lub bodźcem, jakim faktycznie powinny być. Rozdzielenie fabuły na dwa segmenty – pierwszy, którego miejsce akcji to Wausau i drugi, który dzieje się w Nowym Jorku – nie pozostaje bez wpływu na dynamikę i niejako wybija z tego małomiasteczkowego klimatu, którym przecież z okładki reklamowana jest seria

.

"Odrodzenie" #4: "Ucieczka do Wisconsin"
A tutaj to co było do tej pory

2. Maja Rybak zapoznaje nas z "Zewnętrznymi aspektami wewnętrznych postaw" - znaną już u nas czwartą częścią "Głębi":

Cytat:

Każda opowieść ma swoje słabsze momenty i wszystko wskazuje na to, że ten poprzedni tom był takim słabym momentem dla Głębii. Czytając tom czwarty poczułam, że w końcu docieramy wielkimi krokami do rozstrzygnięcia głównego celu całej historii. Jednak bez Stel zastanawiałam się, czy ktoś pociągnie jej misję i uratuje jedyną jeszcze istniejącą ludzką osadę.

"Głębia" #4: "Zewnętrzne aspekty wewnętrznych postaw"
To o czym mieliście już okazję poczytać.

[jacek]

Coś długo o tym tytule nie było, to no najwyższy czas aby się pojawiło - Maja Rybak opowiada o "1987 Reagan Youth" stanowiącym pierwszą część "Deadly Class":

Cytat:

Motyw szkoły dla zabójców wydaje się dosyć... może nie do końca oklepany, ale również nie zaskakujący. Dlatego kluczem sukcesu takiej historii jest nie tylko ciekawy setting i motyw, ale też dobrze nakreślone postaci. W Deadly Class bohaterowie są właśnie tacy.

Cytat:

Atmosfery całej historii dodają genialne rysunki Wesa Craiga kolorowane przez Lee Loughridge’a.

"Deadly Class" #1: "1987 Reagan Youth"

[jacek]

Maurycy Janota recenzuje "Wezbrane wody" stanowiące piąty tom cyklu "Odrodzenie":

Cytat:

Od pierwszych zeszytów "Odrodzenia" tym, co wydawało mi się najciekawszym elementem tego komiksu były właśnie reakcje społeczeństwa na masowe zmartwychwstania. Nie zawsze autorowi udawało się prezentować je z wyczuciem, niekiedy te próby komentarza wypadały mało subtelnie i łopatologicznie, ale w "Wezbranych wodach" udowadnia, że jak chce, to potrafi robić to naprawdę dobrze. Sytuacje ukazane w komiksie są na swój sposób groteskowe, ale jednocześnie wiarygodne, przez co także szczerze niepokojące.

"Odrodzenie" #5: "Wezbrane wody"
To trzecia wypowiedź o tym tomie.

[jacek]

Najnowsze trzy analizy:

1. ... "Promethea" księga pierwsza - omawia Maurycy Janota:

Cytat:

O ile "Promethea" niewątpliwie kipi od kreatywności, a jej warstwa wizualna oferuje najprawdziwsze fajerwerki, o tyle fabularnie bywa problematyczna.

Cytat:

Nie tylko to sprawia wrażenie mało wyszukanego – być może to niepopularna opinia, ale jestem zdania, że twórca "Strażników" i "Zabójczego żartu"... nie ma poczucia humoru. Z cięższą tematyką radzi sobie zwykle wyśmienicie, ale kiedy sili się na frywolne, komediowe wstawki w postaci złośliwych komentarzy rzucanych przez nastolatki efektem są nienaturalnie, niekiedy niezręcznie brzmiące dialogi. Na szczęście nie odwołuje się do nich zbyt często.

"Promethea" księga pierwsza
Vide dopiero co.

2. ... "Infidel" - również Maurycy Janota:

Cytat:

"Infidel", bardziej niż typową, linearną opowieść, przypomina jedną wielką metaforę. Postacie, zamiast być bohaterami z krwi i kości, którzy realnie wpływają na fabułę, pełnią zaś raczej funkcję swoistych figur. Reprezentują różne podejścia, ale tak samo poddają się narracyjnemu nurtowi, niczym w sztafecie przekazując sobie rolę protagonisty i perspektywę, z której śledzimy całą historię.

"Infidel"
Tutaj także poprzednia recenzja była dzisiaj

3. "Stranger Things" #1: "Po drugiej stronie" - a teraz "Chester":

Cytat:

Skoro cały serial opiera się na intertekstualnych nawiązaniach, sięgnięcie po stare komiksy o eksploracji kosmicznych przestrzeni, czy innych wymiarów nie powinno być trudne. Nawet nie trzeba grzebać z jakimś retro science-fiction, bowiem wystarczy odpowiednio przerobić konwencję Multiwersum ze świata DC Comics, czy rzucić okiem na to, jak działa Quantum Realm u Marvela.

Cytat:

Nie wiem jak wielkim fanem serialu trzeba być, aby świadomie wejść w posiadanie tego komiksu. Jest on sztandarowym przykładem na to, że nie każda historia opowiedziana w ramach danego uniwersum ma potencjał na bycie kolejnym "Star Wars Story". Zwłaszcza kiedy nie dzieje się w jej ramach absolutnie nic interesującego.

"Stranger Things" #1: "Po drugiej stronie"
A tutaj trzeba się cofnąć do 19 lipca.

[jacek]

Maurycy Janota tak pisze o zatytułowanym "Lojalni synowie i córki" szóstym tomie "Odrodzenia":

Cytat:

Fabuła, zamiast dalej sprawnie przeplatać paranormalny kryminał z małomiasteczkową telenowelą, zmienia tutaj kierunek i niespodziewanie śmielej uderza w tony bliższe akcyjniakom klasy B bądź niskobudżetowym horrorom.

Cytat:

W trakcie lektury miałem permanentne uczucie, że coś przegapiłem, pominąłem po drodze i zostałem rzucony w sam środek tego chaosu. Scenariusz zdaje się poganiać pewne pomysły i przyspieszać rozwiązania poszczególnych wątków.

"Odrodzenie" #6: "Lojalni synowie i córki"
Dotychczasowe trzy wypowiedzi

[jacek]

Maja Rybak jako czternasta recenzuje zatytułowany "1988 Dzieci czarnej dziury" drugi tom "Deadly Class":

Cytat:

Remender serwuje nam niesamowitą mieszankę wybuchową, w której na każdym kroku na głównych bohaterów czeka niebezpieczeństwo i, w najlepszym przypadku, śmierć.

Cytat:

Bardzo pokręcona, czasami balansująca na granicy obrzydlistwa historia o dorastaniu. O dorastaniu w ciężkich warunkach, choć tutaj określenie "ciężkie warunki" jest sporym niedopowiedzeniem.

Cytat:

Prostota dalej pozostaje mocną stroną oprawy graficznej, i nadal nie mogę się napatrzeć na kadry, jak bardzo są dynamiczne, jak wiele można z nich wyczytać i bez poświęcania uwagi dymkom i narracji.

"Deadly Class" # #2: "1988 Dzieci czarnej dziury"

"Przeszłość i bomba" I od razu zaległy materiał Balinta 'balinta' Lengyela:

Cytat:

Największą, a zarazem najlepszą zmianą w stosunku do tomu pierwszego jest ewolucja bohaterów: pogłębienie ich psychologicznych porterów oraz rozwój relacji pomiędzy nimi.

Cytat:

Niestety największą bolączką jest zupełnie nieprzekonywująca koncepcja będąca źródłem i kołem napędowym scenariusza.

Cytat:

Pewną osłodą może być fakt, że komiks jest po prostu bardzo ładny.

"Deadly Class" # #2: "1988 Dzieci czarnej dziury"