Forum Książki

[jacek]

1. "Manga dla zabicia czasu" - "Time Killers":

Cytat:

O "Time Killers" można powiedzieć wiele rzeczy, ale nie to, że tytuł grzeszy oryginalnością. Poszczególne shorty to dość oczywiste wariacje na doskonale znane tematy, utrzymane raczej w shounenowej stylistyce, choć nie stroniące także od bardziej poważnych i brutalnych treści czy poruszające się w mniej oczywistych gatunkach (choćby western).

"Time Killers"

2. "W szkole panoszy się... Amor!" - "Hej, Jędrek!" #06: "Kłopoty z dziewczynami?":

Cytat:

Jędrek i psoty, Jędrek i kłopoty, Jędrek i przygody, ale Jędrek i miłość? Jak najbardziej! Gdy Amor zaczyna panoszyć się w szkole, nikt nie jest bezpieczny! A wszystko zaczyna się niewinnie, jak zwykle. Jędrek i jego przyjaciele, tradycyjnie, nie radzą sobie w szkole.

"Hej, Jędrek!" #06: "Kłopoty z dziewczynami?"

3. "Męski czyściec" - "Dragons Rioting" #1:

Cytat:

Niezbyt wyróżniający się bohater, który musi poradzić sobie z licznymi trudnościami, które STAJĄ na jego drodze i mnóstwo pięknych, biuścistych dziewczyn, które wbite w ciasne stroje świecą tym i owym, a przy okazji przybierających wyzywające pozy.

"Dragons Rioting" #1

[jacek]

"Akcja i sprośności" - "Dragons Rioting" #2:

Cytat:

Nie ma co szukać tu ważkich tematów i wielopoziomowej głębi. Jest za to rozrywka, lekka, prosta i przyjemna, którą czyta się bardzo szybko.

"Akcja i sprośności" - "Dragons Rioting" #2

[jacek]

"Strażnicy i X-meni konta Czarny Wir" - "Guardians of the Galaxy (Strażnicy Galaktyki)" #6: "Po drugiej stronie lustra":

Cytat:

Bendis kontynuuje tu nie tylko opowieść, którą ciągnie od niemal trzydziestu zeszytów, ale i po raz kolejny łączy treść z pisanymi przez siebie przygodami X-Menów.

"Guardians of the Galaxy (Strażnicy Galaktyki)" #6: "Po drugiej stronie lustra"
Artykuł Tomasza Drozdowskiego, recenzja napisana przez "SQ"

[jacek]

"Balą, balą i jebut" - "Dragons Rioting" #3:

Cytat:

Ma być akcja, ma być humor, mają być roznegliżowane dziewczyny, walki i kolejne przeciwności, jakie musi pokonać główny bohater.

"Dragons Rioting" #3

[jacek]

"Z cyc... pistoletem przy głowie" - "Dragons Rioting" #4:

Cytat:

Namnożenie bohaterów z problemami daje nam więcej okazji do śmiechu, nie brakuje tu też szybkiej akcji, mnóstwa walk, a w tym tomie dostajemy na dodatek iście kryminalną zagadkę.

"Dragons Rioting" #4

[jacek]

"Oślizgłe węgorze" - "Dragons Rioting" #5:

Cytat:

Są tu walki, jest akcja i żartów także nie brak, ale wszystko sprowadza się do łagodnej acz intensywnej w swej ilości erotyki.

"Dragons Rioting" #5

Dzięki

[jacek]

"Męski czyściec nie zazna spokoju" - "Dragons Rioting" #6:

Cytat:

Każdy tom "Dragons Rioting" to wielka demolka i mnóstwo łagodnej erotyki spod szyldu panchira (ciągłe ukazywanie majteczek) i ecchi (nagością, ale pozbawianą detali anatomicznych czy seksu). Autor wszystko to ujął w żartobliwe ramy, chcąc pokazać, że wcale nie ma w głowie tylko jednego i podlał dowcipami z klasyki gatunku shounen, filmów i gier.

"Dragons Rioting" #6

[jacek]

"Siurtaro touchpanel kontra Emma" - "Dragons Rioting" #7:

Cytat:

Jeśli szukacie świeżości, oryginalności, przełamywania schematów, ważkiej tematyki i inteligentnej fabuły, "Dragons Rioting" nie będzie mangą dla Was. To w końcu czysta, nieskomplikowana rozrywka, pełna niewyszukanego humoru, która, nie bacząc na logikę, snuje nam pełną łagodnej erotyki i walk opowieść zbudowaną właściwie z samych gatunkowych klisz.

"Dragons Rioting" #7

[jacek]

"Kryzys, który odmienił oblicze komisku" czyli "Kryzys na Nieskończonych Ziemiach":

Cytat:

"Kryzys na nieskończonych Ziemiach" powstał, bo przez 50 lat wydawania przez DC komiksów, namnożyło się bohaterów, wątków i niejasnych fabuł, którym często brakowało spójności. Tym bardziej, że wraz z początkiem Srebrnej Ery Komiksu wielu bohaterów z wcześniejszej epoki zostało zastąpionych innymi o takim samym pseudonimie, ale zupełnie innej historii.

"Kryzys na Nieskończonych Ziemiach"
Artykuł Aleksandra Krukowskiego
A tutaj zaległe materiały: Krzysztofa Tymczyńskiego, Tomasza Bazylewicza i Przemysława Mazura.

[jacek]

"To się skończy całowaniem" - "Dragons Rioting" #8:

Cytat:

Co ciekawe akcja, choć bardziej dynamiczna, krwawa i ostra niż dotychczas, wcale nie pędzi tu na złamanie karku. Tomik oferuje nam wiele spokojniejszych, pełnych humoru momentów.

"Dragons Rioting" #8

[jacek]

"Roznegliżowany smok, wejście węgorza" - "Dragons Rioting" #9:

Cytat:

Czy warto było poznać tę serię? Tak. Czy dobrze się bawiłem? Oczywiście i jak zawsze trochę mi żal, że to już koniec, ale nie żałuję, że mogłem przeczytać tę mangę.

"Dragons Rioting" #9

[jacek]

Po raz drugi dnia dzisiejszego o "Zuzannie Kapryśnej" - teraz w artykule nadesłanym przez Michała:

Cytat:

"Zuzanna Kapryśna" ma być nieskomplikowana, poza tym to klasyczna pozycja "bawiąc uczy, ucząc bawi", gorzej jest jednak z wykonaniem. Nie mówię, że jest źle, ale całość została zbudowana na krótkich, unikających wielokrotnego złożenia zdaniach, które czasem są zwyczajnie zbyt proste.

"Zuzanna Kapryśna. Jak wychować siostrę"

[jacek]

"Nie tylko "Bakuman"" - Michał przed chwilą podrzucił tekst o pierwszym tomie "Psów na mangę":

Cytat:

Postacie w "Psach" nie są szczególnie złożone, a czasem wręcz głupiutkie, fabuła też jest prosta, całość jednak nie nudzi ani nie zawodzi. I przy okazji szybko się czyta. Design mangi, jak się można spodziewać, jest uproszczony, ale swój urok ma. Tak samo jak ogół szaty graficznej. W skrócie: lekkie shoujo pełną gębą, że powiem to w tak kolokwialny sposób.

"Psy na mangę" #1
Artykuł "Didy"
Artykuł "Otai"

[jacek]

"Psy na mangaczkę" - recenzja "Psów na mangę" #2:

Cytat:

Mądra, wyalienowana bohaterka, otaczający ją ekstrawertyczni skończeni idioci, mający ją za swoją senpai, wcale nie mądrzejsi nauczyciele-ignoranci i ciągłe problemy: z tworzeniem, z ludźmi, z codziennym życiem - tak właśnie wygląda świat tej mangi.

"Psy na mangę" #2
Artykuł "Didy"

[jacek]

"PSY TRZY czyli co ty @%$&* wiesz o rysowaniu" - omówienie "Psów na mangę" #3:

Cytat:

Całość, choć lekka, dawała wgląd w kulisy pracy mangaki, obśmiewała nieco własny gatunek, bawiła się jego schematami i przedstawiała całkiem ciekawe skecze. Miała też swój lekki, depresyjno-komediowy klimat, a dla spragnionych poznania twórczości bohaterki oferowała fragmenty jej mangi. A wszystko to sympatycznie, choć też w nieskomplikowany sposób, narysowane i ładnie wydane.

"Psy na mangę" #3
Artykuł "Didy"