Forum Książki

[jacek]

"Nieznajomy na plaży" - przedstawia "Hikari16":

Cytat:

Nieznajomy na plaży jest idealnym przykładem boys love, które nie jest dziwaczne ani wulgarne, w którym chodzi o uczucie, a nie o przedstawienie jak największej liczby scen łóżkowych. Myślę, że w jakiś tajemniczy sposób mogłoby przypaść do gustu nawet najbardziej zatwardziałym przeciwnikom tego gatunku.

"Nieznajomy na plaży"

[jacek]

"Telefon z wyobraźni" - "Słyszę twój głos". Omawia "Aypa":

Cytat:

Mamy do czynienia z dziewczyną, która jest samotna. Nie ma przyjaciół, jednak bardzo chciałaby się z kimś przyjaźnić. Pragnienie to wizualizuje w postaci telefonu w swojej wyobraźni, dzięki któremu poznaje chłopaka, który także taki telefon sobie wyobraził. Jakimś magicznym sposobem udaje im się ze sobą porozumieć. Nastolatkowie rozumieją swoje obawy, dzielą się wszystkimi przemyśleniami.

"Słyszę twój głos"
Pierwsze dwie recenzje

[jacek]

"Rodzeństwo Furo" - przedstawia "Diablo":

Cytat:

Autorka porusza wątki związane z tzw. szorstką miłością i rodzinną przemocą. Nie boi się też napomykać o przemijaniu i sposobach na poszukiwanie własnego szczęścia. I choć całość podlana jest sporą dawką mniej bądź bardziej czarnej komedii, nietrudno dostrzec kryjące się pod przedstawionymi historiami głębsze przesłanie.

"Rodzeństwo Furo"
Materiał video

[jacek]

"Wspomnienie szumu fal" - "W miasteczku piasku i błękitnych łusek" #1-2 - przedstawia "AYPA":

Cytat:

W miasteczku piasku i błękitnych łusek to wzruszająca opowieść o tęsknocie, samotności i niepogodzeniu się z własnym losem, a także o przyjaźni, miłości i specyficznego rodzaju magii, która sprawia, że smutne wspomnienia potrafią stać się piękne i kolorowe.

"W miasteczku piasku i błękitnych łusek"
Artykuł o tomie pierwszym autorstwa Michała Lipki
Artykuł o tomie pierwszym autorstwa "moshi_moshi"

[jacek]

"Doctor Mephistopheles" w omówieniu "Annielusy":



Z podsumowania całości:

Cytat:

Doctor Mephistopheles miał w sobie potencjał, który został zmarnowany bezsensownym prowadzeniem głównego wątku fabularnego. Postaci, których różnorodność mogła być realnym motorem napędowym dla historii i nadać jej koloryt, zostały sprowadzone do roli płytko nakreślonych pionków. Mangę mogę polecić wszystkim, dla których strona graficzna jest w stanie przysłonić mankamenty fabuły. Dla mnie, niestety, to było za mało.

"Doctor Mephistopheles"

[jacek]

"Yumi" zbiorczo o "Służącej Przewodniczącej":

Cytat:

Fabularnie Służąca Przewodnicząca ma strukturę typową dla dłuższych mang shoujo – fabuła początkowo jest raczej epizodyczna, a poszczególne rozdziały mają na celu przybliżenie świata przedstawionego i wprowadzanie kolejnych postaci.

Cytat:

A o czym właściwie opowiada manga? Jest oczywiście romansem szkolnym, przedstawiającym rozwój relacji pomiędzy Misaki i Takumim, a także ewolucję samych bohaterów.

Cytat:

Co więc wyróżnia tę historię? Obok bycia romansem młodzieżowym, Służąca Przewodnicząca jest przede wszystkim komedią.

"Służąca Przewodnicząca"

[jacek]

"W plątaninie ludzkich uczuć" - "Aypa" omawia dwa tomy mangi "Dziewczyna znad morza":

Cytat:

Historia opowiedziana na kartach Dziewczyny znad morza nie należy do najlżejszych. Niby mamy do czynienia z plątaniną uczuć związanych z dorastaniem, które to znajdują się w prawie każdej szojce, jednak sposób, w jaki Asano przedstawia te emocje na pewno wykraczają poza ramy komiksów dla dziewczynek.

"Dziewczyna znad morza" #1-2
Napisany przez Michała Lipkę artykuł o tomie pierwszym

[jacek]

"Króliczy popęd" - "Aypa" zmierzyła się z tytułem "Secret XXX":

Cytat:

Ale co takiego ma w sobie ta fabuła? Patrząc na Secret XXX z dystansu można stwierdzić, że w sumie to nic. Oparta jest na zagraniu, w którym to chłopaczek zdobywa serce drugiego chłopaczka, a potem jest wielka draka o to, czy ten go zdradza czy nie zdradza.

"Secret XXX"
Pierwsze dwa omówienia

[jacek]

"Granica twojej miłości" w omówieniu "Diablo":

Cytat:

Granica twojej miłości jest tytułem bardzo nierównym, który łatwo można pokochać bądź znienawidzić, ale wobec którego trudno pozostać obojętnym. Ma w sobie pewną dozę oryginalności, niektórych przyciągnąć może faktem, że bohaterki nie są już nastolatkami (choć jak takie się zwykle zachowują).

"Granica twojej miłości"
Artykuł "myshy"
Artykuł Karoliny "Kirhan" Cebuli

[jacek]

"Ktoś ty?" - "Aypa" omawia "Twoje imię":

Cytat:

Początkowo wszystko wydaje się być zagmatwane, ale w dosyć szybkim tempie zaczynamy się przyzwyczajać do tutejszego klimatu. Na pewno pomaga w tym stopniowe poznanie bohaterów.

Cytat:

Twoje imię bardzo mnie zaskoczyło. Nawet nie jeden raz. Spodziewałam się historii, która, owszem, będzie poruszająca, jednak nie sądziłam, że w aż takim stopniu.

"Twoje imię"

[jacek]

1. "Grisznak" omawia "Wyjące rury":

Cytat:

Jako że w ramach serii ukazało się już sporo tomów, polski czytelnik miał właściwie sposobność poznać wszystkie możliwe oblicza twórczości Junjiego Itou. Wyjące rury nie przynoszą niczego nowego, ale fundują solidną porcję dobrych opowieści grozy. Prezentują raczej lżejsze historyjki, pozbawione najbardziej szokujących czy odrażających elementów - próżno tu szukać czegoś tego kalibru, co Gyo albo Uzumaki. Większa część mieści się w szeroko pojmowanej konwencji "weird" czy też "ghost stories", do rasowego horroru zaliczyłbym może Las kropel krwi, Wisielcze balony i może jeszcze Tajemnicę koloru ciała.

"Wyjące rury"

2. "Annielus" analizuje dwie części "Dziewczyny znad moża":

Cytat:

Dziewczyna znad morza nie jest pozycją ani łatwą, ani przyjemną w odbiorze. Mówi dużo o dojrzewaniu, samotności, pozornym zaspokajaniu potrzeb ciała i patologicznym braku bliskości emocjonalnej. Przedstawione tutaj zachowanie nastolatków skłania, by się zastanawiać, czy rzeczywiście jesteśmy wyłącznie zwierzętami, które dążą do prokreacji i zaspokojenia najniższych potrzeb, czy jednak jest w nas coś więcej.

"Dziewczyna znad morza" #1-2
Czytaj także tutaj

3. "Diablo" bierze na tapet "Wypaczoną":

Cytat:

Fabuła opiera się motywie miejskiej legendy, czyli historii z cyklu "a kolega kuzyna wujka mojej ciotki stryjenki słyszał, że Czarna Wołga porwała na organy małego synka wnuczki sąsiadki"... W sumie pomysł sam w sobie jest niezły, gdyż tego typu historie, z reguły zawierające potencjalnie dreszczogenny czynnik, robiły i nadal robią karierę na całym świecie.

Cytat:

Chciałabym napisać, że charakterystycznego stylu Kaori Yuki omawiać nie muszę, ale nie oszukujmy się, lata 90. są już prawie trzydzieści lat za nami, a nowe pokolenie fanów nie zawsze fascynuje się tytułami "trącącymi myszką".

"Wypaczona"

4. "Annielus" wypowiada się o "Królestwie żwiru":

Cytat:

Tytułowa historia opowiada o księciu Kiramekim, następcy tronu Królestwa Czasu. Królestwo, choć otoczone przez pustynię, świetnie prosperuje dzięki błogosławieństwu wodnej bogini Serafity. Niestety, mieszkańcy oazy są nękani przez "piaskożerców" - niegodziwych mieszkańców pustyni. Dziecięciem jeszcze będąc, Kira spotyka na pustyni tajemniczego chłopca. Wówczas jeszcze nie wie, że ów mały piaskożerca będzie kluczem do odkrycia tajemnicy królestwa.

Cytat:

Powtórzę się, ale Królestwo żwiru jest pozycją obowiązkową dla fanów twórczości Kaori Yuki. Zdecydowanie warto zobaczyć, jak wykształcał się charakterystyczny styl tej autorki, nawet jeśli jej stylistyka współczesnym czytelnikom może wydać się nieco archaiczna. Ja bawiłam się przednio.

"Królestwo żwiru"

[jacek]

"Diabelsko dobry lekarz" - "Doctor Mephistopheles". Trzy części tej mangi analizuje "Aypa":

Cytat:

W tej mandze jest dużo miejsca na niedopowiedzenia i domysły. Przez to można powiedzieć, że jest to na wskroś japońska manga, jednak mam przeczucie, że nie każdemu spodoba się panująca tutaj atmosfera mistycyzmu.

Cytat:

Jest to tytuł o podwójnym dnie, który można przeczytać, jako "jednostrzałowca", jednak poprzez połączenie z rozleglejszym uniwersum oferuje więcej możliwości.

"Doctor Mephistopheles" #1-3

[jacek]

"Void" - pisze "Tablis":

Cytat:

To bardziej historia z rodzaju, w którym fabuła jest tak pisana, aby uzasadniać przebieg scen seksu, niż odwrotnie. Mimo tego, to właśnie historia o sztucznym człowieku - tutaj konstrukcji biologicznej, lecz wyhodowanym w kontrolowany sposób "humanoidzie" - została dobrana jako obudowa takich, a nie innych scen seksualnej dominacji, i tym wyborem Ranmaru Zariya taki komentarz przedstawiła, czy tego chciała, czy nie.

"Void"



Artykuł Karoliny Sypniewskiej:

Cytat:

Void zdecydowanie skierowany jest do dojrzałych czytelników. Nie tylko do tych 18+, jak informuje obwoluta mangi, ale do takich, którzy potrafią wyciągnąć wnioski z przeczytanej informacji. Sceny erotyczne są brutalne i szczegółowe, a relacje między bohaterami trudne i problematyczne. Void to świetna manga, jeśli ktoś chce dostać nieźle w mordę. Na lekkie wieczory nie polecam.

"Void"

[jacek]

"Paczka dzieciaków i sierociniec tajemnic" - "Aypa" wzięła na warsztat "The Promised Neverland" #1-5:

Cytat:

Bez zbędnego owijania w bawełnę - "The Promised Neverland" jest jedną z tych mang, które mają czytelnika zaskoczyć i przyłożyć mu tak, by ten wyskoczył z trampek. Fabuła, jaką zaprezentowali nam autorzy tego dziełka jest niesamowicie angażująca i bardzo emocjonująca.

Cytat:

Emocje, z jakimi przeżywamy przedstawione w "Promised" wydarzenia, nie byłyby takie duże, gdyby nie bohaterowie, z którymi bardzo łatwo się zżyć.

Cytat:

Kreska, być może nie jest w tej mandze dziełem sztuki, ale także nie jest paskudna. Ot, jest inna i charakterystyczna. W moim przypadku było tak, że początkowo nie wzbudzała mojego podziwu, ale z czasem, kiedy przywykłam do tego stylu zaczęłam dostrzegać jej pozytywne aspekty.

"The Promised Neverland" #1-5

Artykułów o tomie piątym jak dotąd nie było.
Tutaj są o tomie czwartym.
Tutaj o odsłonach trzy - jeden.
Natomiast tutaj także jest o częściach jeden - trzy.

[jacek]

"Annielus" recenzuje "Hrabiego Monte Christo":

Cytat:

Nie sposób mówić o Hrabim... bez wspomnienia tła historycznego. W mandze dostajemy jedynie szczątkowy opis osi wydarzeń politycznych, które zarazem są motywacją działania niektórych bohaterów. Biorąc pod uwagę, że młody czytelnik mniej więcej obeznany z historią Francji dzięki podstawie programowej zaproponowanej przez MEN może mieć problemy ze zrozumieniem toku przyczynowo­‑skutkowego w niniejszej opowieści, to tym bardziej dla czytelnika japońskiego zamieszczone wyjaśnienie będzie niewystarczające.

Cytat:

W zasadzie wszyscy bohaterowie powieści dostają za mało czasu, żeby poznać ich charakter i motywacje. Wiemy, kto jest zły, ale cała historia została przedstawiona niezwykle mgliście i jest pełna niedomówień.

Cytat:

Graficznie manga jest bardzo ładna. Widać, że Moriyama lubuje się w ornamentacjach i rysowaniu twarzy postaci.

"Hrabia Monte Christo"
Tekst Michała Lipki + dodatkowe materiały
Omówienie "Kawaii Brunette"