Forum Książki

[jacek]

A dnia dzisiejszego "KIMO" pisze o tomie drugim - to także kolejny już tekst dotyczący tej części:

Cytat:

Owszem, niektóre z rozwiązań fabularnych mogą wydawać się nieco wtórne, ale w końcu mamy do czynienia z komiksem sprzed kilku dekad. Biorąc to pod uwagę, można powiedzieć, że komiks się broni.

Cytat:

W kolejnym tomie Kolekcji Komiksów Star Wars dostajemy więcej kosmicznych, awanturniczych przygód niż mitologii Jedi, chociaż i ta się pojawia. To nie jest rzeczą złą, wręcz przeciwnie.

"Komiksy Star Wars Kolekcja" #2: "Legendy. Klasyczne Opowieści" #2

[jacek]

Po raz piąty u nas "Spider-Man i Czarna Kotka" #1: "Zło, które ludzie czynią". Dziś w felietonie Macieja Skrzypczaka:

Cytat:

Nie brak tutaj też poważniejszych dialogów i sytuacji. Jednakże sytuacja robi się naprawdę poważna w drugiej części komiksu, czyli w zeszytach, do których Smith powrócił po latach. Nie chcę za dużo zdradzać, ale poruszony został temat molestowania seksualnego, gwałtów, tego co przechodzą ofiary, współczucia, winy i wstydu.

"Spider-Man i Czarna Kotka" #1: "Zło, które ludzie czynią"

[jacek]

Michał "Emjoot" Jankowski tak pisze o... początku "Empress. Cesarzowej":

Cytat:

Ta trzymająca w napięciu space opera, wydana oryginalnie w 2016 roku, z pewnością zadowoli wielu fanów fantastyki. Wydarzenia dzieją się bardzo szybko ‒ jak na prawdziwą ucieczkę przed tyranem przystało. Pierwszy tom kończy się obowiązkowym cliffhangerem, jednak można powiedzieć, że stanowi w zasadzie zamkniętą historię. To zarówno dobrze, jak i źle.

"Empress. Cesarzowa" #1
Poprzedni artykuł rano.

[jacek]

Kolejny raz na forum o "Potter's Field: Cmentarzu Bezimiennych" - ten artykuł napisał "KIMO":

Cytat:

Główny bohater, bezimienny poszukiwacz sprawiedliwości, występuje w imieniu bezimiennych martwych. Ofiar morderstw, rabunków. Nowatorskie w "Cmentarzu Bezimiennych" jest podejście do historii samego detektywa zmarłych - nie znamy jej. W tym komiksie liczy się wyłącznie bieżące śledztwo.

"Potter's Field: Cmentarz Bezimiennych"

[jacek]

"Głębia" #2: "Zanim spali nas świt" - przedstawia Maciej Skrzypczak:

Cytat:

Rick Remender bardzo umiejętnie rozwija swoją opowieść oraz świat przedstawiony. "Głębia" ewoluuje tak samo jak jej bohaterowie. Stel Caine z niepoprawnej i naiwnej wręcz optymistki staje się trzeźwo myślącą realistką.

"Głębia" #2: "Zanim spali nas świt"
To czwarty materiał o drugim tomie.

[jacek]

"Descender" #1: "Blaszane gwiazdy" - pisze Konrad Dębowski:

Cytat:

Autorom udało się nakreślić sytuację w całej Galaktyce i scharakteryzować poszczególne strony konfliktu. Lemire nie nudzi przy tym czytelnika nadmiarem tekstu, terminologii, co było jednym z powodów, dla którego przysypiałem, czytając Monstressę.

"Descender" #1: "Blaszane gwiazdy"
Dotychczasowe materiały

"Odrodzenie" #2: "Życie ma sens" - omawia "KIMO":

Cytat:

Mimowolnie podczas lektury nasuwa się skojarzenie z "Miasteczkiem Twin Peaks". Komiks ma wiele elementów wspólnych z tym kultowym serialem. Punktem wyjściowym dla fabuły jest wielka tajemnica, która wywołała ciąg zdarzeń, czytelnicy poznają je na równi z bohaterami. Do tego postaci drugoplanowe nie są wcale drugoplanowe, jakkolwiek banalnie to nie brzmi.

"Odrodzenie" #2: "Życie ma sens"
Przedwczoraj też był tekst o tym tomie.

[jacek]

A ten tekst z lekkim opóźnieniem - cóż... bywa i tak :

Rafał Pośnik o "Przepisach rodzinnych" stanowiących część ósmą cyklu "Chew":

Cytat:

Nie będę udawał, że rozumiem wszystkie konotacje, do których odwołują się autorzy. Wiem jedno, dla mnie "przepisy rodzinne" były niewystarczające. Wszystkie te wielkie nawiązania do uznanych ruchów w sztuce, cała ta zabawa w zwariowany świat, przekraczanie kolejnej bariery przy pomocy mało subtelnych środków wyrazu, odwrotna antropomorfizacja głównych bohaterów przykryła naprawdę ciekawą historię.

"Chew" #08: "Przepisy rodzinne"
Tom ten gości na forum po raz piąty.

[jacek]

"Undertaker" #4 "Cień Hipokratesa" - pisze Paweł Ciołkiewicz:

Cytat:

Seria Xaviera Dorisona, Ralpha Meyera i Caroline Delabie nadal dostarcza rozrywki na najwyższym poziomie. Dynamiczna akcja i zaskakujące zwroty akcji zostały tu doskonale zrównoważone refleksją na temat dobra i zła, która jest przecież nieodzowna dla każdego westernu.

"Undertaker" #4 "Cień Hipokratesa"
Pierwszy artykuł + dodatkowe wiadomości

[jacek]

Dziś dwa artykuły - pierwszy z większą obsuwą a drugi no cóż... z mniejszą

1. "KIMO" bierze na tapet "Porę demonów" - tom pierwszy "Władzy":

Cytat:

Jeżeli to ma być komiks drogi, to jest ona wiecznie bez celu. Jeżeli o przyjaźni, to też tego nie czuć, bo przyjaciele tworzą grupę tylko podczas walki, poza nią zachowują się, jakby widzieli się pierwszy raz na oczy.

"Władza" #1: "Pora demonów"
Dotychczasowe omówienia

2. Z kolei Rafał Pośnik analizuje "Batmana: Świt mrocznego Księżyca":

Cytat:

Obie opowieści osadzone są w tych mitycznych czasach, gdzie postać Batmana dopiero się kształtowała - ze wszystkimi nawiązaniami do lat 40. ubiegłego wieku i całej historii tytułu. Artystyczne zabiegi, które starają się oddać ducha tamtych czasów, stały się zbyt klasyczne.

"Batman: Świt mrocznego Księżyca"
Wcześniejsze opinie

[jacek]

1. Trzecia w ostatnim czasie recenzja "Black Rock" - pierwszej części "Tyler Cross". Analizuje Marcin Kamiński:

Cytat:

"Black Rock", bo taki tytuł ma pierwszy tom przygód Tylera Crossa, to trzymająca w napięciu opowieść, w której obok dynamicznej akcji znajdziemy intrygujących i rozbudowanych psychologicznie bohaterów, cięte dialogi oraz, co najważniejsze, pokaźną dawkę emocji.

"Tyler Cross" #1: "Black Rock"

2. Oraz czwarty felieton o "Obudźcie mnie, jak będzie po wszystkim" będącym drugim albumem "Giant Days". Naświetla "KIMO":

Cytat:

"Giant Days" to opowieść o przyjaźni, miłości i po prostu relacjach międzyludzkich. Bez nudnych morałów, za to z komediowym zacięciem” – tak pisałem o tym komiksie we wrześniu zeszłego roku i nic się pod tym względem nie zmieniło.

"Giant Days" #2: "Obudźcie mnie, jak będzie po wszystkim"

[jacek]

"Podróż po piekle na Ziemi. Życie zbyt długie". Rafał Pośnik i opinia o "Przed powodzią" - czyli otwarciu tytułu "Przeklęty":

Cytat:

Fabuła "Przeklętego" jest swobodną wariacją na temat historii Starego Testamentu, na tyle swobodną, że środowiska religijne mogłyby się poczuć oburzone. Oto świat przed potopem, tu Noe jest najsprytniejszym handlarzem niewolników, ludzkość, stworzona na podobieństwo Boga, to potwory mordujące dla kropli wody, a sama Ziemia… no rajem to ona zdecydowanie nie jest.

"Przeklęty" #1: "Przed powodzią"
To trzeci felieton o tej historii.

[jacek]

Dawno nie było o drugim tomie przygód zwariowanej czołgistki - nieprawdaż? No to dzisiaj od tego tytułu zaczynam - pisze Rafał Pośnik:

Cytat:

Drugi tom wydany przez Non Stop Comics według niektórych może być komiksem słabszym niż debiut Hewletta i Martina. Według mnie jest inny. Tak, posiada ten sam poziom humoru, ale jest dojrzalszy. Brak mu tego pazura, tego niewyartykułowanego obrazoburczego charakteru, za to miejscami jest głębszy.

"Tank Girl" #2

[jacek]

Dwa najnowsze teksty z tego serwisu - autorem obydwóch jest "KIMO":

1. "Monstressa" #2: "Krew":

Cytat:

Widzicie, Monstressa jest dla mnie fantastycznym połączeniem dwóch światów komiksowych – amerykańskiego i japońskiego. Czerpie to, co najlepsze, z tych dwóch szkół, ze sposobu budowania fabuły, jej wizualnego przedstawiania, z pewnych fabularnych wzorców i schematów.

"Monstressa" #2: "Krew"
Część ta gości na forum po raz czwarty.

2. "Zabij albo zgiń" #2:

Cytat:

Najciekawszą nowością w dwójce jest wprowadzenie postaci zewnętrznych – policjantów. Do tej pory czytelnik mógł się przekonać, jak działa umysł mściciela, teraz zabawa zaczyna się na całego, bo świat zaczyna go ścigać. Nie mogę się doczekać trójki, pokazywanie policyjnej roboty od lat wychodzi Brubakerowi świetnie (polecam "Gotham Central").

"Zabij albo zgiń" #2
Daleko nie trzeba się cofać!

[jacek]

A dziś pięć!

1. Paweł Ciołkiewicz recenzuje "Kobiecą rękę" - część pierwszą "Briggs Land":

Cytat:

Ciekawy pomysł na opowieść został tu połączony z udaną realizacją. Sensacyjna, choć niespiesznie rozwijająca się narracja nie wymaga od czytelnika nadmiernej koncentracji i wczytywania się w skomplikowane szczegóły. Zamiast tego można chłonąć atmosferę, w jakiej rozgrywają się zdarzenia, oraz poznawać bohaterów.

"Briggs Land" #1: "Kobieca ręka"
To co już prezentowałem

2. "KIMO" omawia "Oblivion Song. Pieśń otchłani" #1:

Cytat:

Jeśli, drogi czytelniku, jesteś świadomym odbiorcą kultury (filmy, książki, komiksy, cokolwiek), to w trakcie lektury z łatwością rozpoznasz pewne wzorce, które zastosował Kirkman. Wiesz, co czai się za rogiem, jakie będą losy naszych bohaterów. Nie będę zdradzał szczegółów, ale tylko jeden zwrot fabularny naprawdę mnie zaskoczył.

"Oblivion Song. Pieśń otchłani" #1
Nasze zasoby

3. ... Maciej Skrzypczak analizuje... "Avengers: Wojnę bez granic" :

Cytat:

Nie brak tutaj powagi, smutku, złości i przemyśleń dotyczących naszego istnienia. Nie oznacza to jednak, że zabrakło miejsca na humor. Wręcz przeciwnie, jest go niespodziewanie dużo. Naprawdę byłem w szoku, kiedy po seansie uświadomiłem sobie, ile razy się śmiałem. I nie, nie jest to humor wymuszony, prostacki, ale wynika z charakterów poszczególnych postaci.

"Avengers: Wojna bez granic"
Czytaj też.. dopiero co!

4. Po raz drugi "KIMO" - o drugim tomie "Pożogi":

Cytat:

Przyznam, że dostałem coś kompletnie innego, niż oczekiwałem. W drugiej odsłonie tego tryptyku nie tylko scenariusz, ale i narracja poszły w zupełnie innym kierunku, niż zakładałem po odłożeniu pierwszego tomu na półkę. Z komiksu z duchem nowej przygody, przynajmniej w tej futurystycznej jego części, zmienił się w opowieść pełną przemocy o próbie przetrwania w nowych trudnych warunkach.

"Pożoga" #2
To pierwsza recenzja drugiego tomu a tutaj recenzje pierwszego.

5. "Paper Girls" #3 - pisze Konrad Dębowski:

Cytat:

Sądzę, że scenariusz dąży do jakiegoś wielkiego zwrotu, który połączy porozrzucane dotychczas poszlaki, ale do tego czasu lektura jest niesamowicie frustrująca. Można też odnieść wrażenie, że fabuła stoi w miejscu, a wszelki postęp jest jedynie pozorowany przez częste zmiany scenografii. Nie będzie wielkim spojlerem zdradzenie, że ten tom kończy się kolejnym przeskokiem w czasie i przestrzeni.

"Paper Girls" #3
Patrz również wczoraj.

[jacek]

Konrad Dębowski tak pisze o "Za późno, by przebaczyć & Rad Erwank":

Cytat:

Za późno, by przebaczyć jest komiksową esencją tego wszystkiego, co stanowiło o popularności filmów akcji z przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Wtedy to Stany Zjednoczone opanowało szaleństwo na punkcie dalekowschodnich sztuk walki.

"Za późno, by przebaczyć & Rad Erwank"
To co prezentowałem do tej pory.