Forum Książki

[jacek]

I jeszcze "Hellboy"1: "Nasienie zniszczenia/ Obudzić diabła" :

Cytat:

Powiedzieć, ze "Hellboy" to kultowa seria, to jak nic nie powiedzieć. Frazes. Ale czy da się inaczej? Pewnie da, tylko po co. To seria kultowa ze wszystkim, co hasło to ze sobą niesie i określenie to doskonale oddaje charakter tego z czym mamy tu do czynienia.

"Hellboy"1: "Nasienie zniszczenia/ Obudzić diabła"
A poniżej przykładowe recenzje poprzednich wydań: tomu drugiego i tomu pierwszego.

[jacek]

"Dance macabre" - Michał powtórnie (z pierwszą coś nie wyszło) z artykułem na temat "Opowieści makabrycznych":

Cytat:

"Opowieści makabryczne" to komiks zdecydowanie nie dla wszystkich. King stworzył bowiem coś na kształt zeszytów z gatunku horroru wydawanych w latach 40. i 50. XX wieku przez EC Comics. Były to historie krwawe, brutalne, niedbające o logikę, ale mające dostarczyć mocnych wrażeń.

"Opowieści makabryczne"
Całkiem sporo już o tym tytule było

[jacek]

"Głębia" #1: "Ułuda nadziei" Michale

Cytat:

Świeżości, o której marzył autor osiągnąć do końca się nie udało, ale za to spod jego ręki wyszła ciekawa seria, prezentująca ciekawie skonstruowany świat i przy okazji przepełniona emocjami. Może dlatego, że dość osobista i stanowiąca dla autora po części swoistą sesję autoterapeutyczną?

"Głębia" #1: "Ułuda nadziei"

[jacek]

"Co dwie głowy, to nie jedna". "Head Lopper" #1: "Wyspa albo Plaga Bestii":

Cytat:

Chociaż fabuła nie jest szczególnie nowatorska, MacLean poprowadził ją tak znakomicie, że nie sposób tego nie docenić. Jest konkretna akcja, dużo walk, spora doza humoru, jeszcze więcej krwi i intryg (na nich zresztą opiera się całość), ale w tym wszystkim nie zabrakło także klimatu.

"Head Lopper" #1: "Wyspa albo Plaga Bestii"

[jacek]

Dwa nowe artykuły - o tytułach w sam raz na dobranoc

1. "Zabić jak to łatwo". Ten jest o "Zabij albo zgiń" #1:

Cytat:

Klimat. Napięcie. Mrok. Przekonujące postacie. Znakomite tło obyczajowe. Nowa seria Brubakera nie zawodzi. Świetnie napisana, dobrze pomyślana, okazuje się być lepsza chociażby od jego "Velvet". Może dlatego, że szpiegowskie intrygi i zimnowojenne klimaty porzucił na rzecz bardziej przyziemnej i realistycznej opowieści? Mniej skomplikowanej, ale za to przekonującej i oferującej więcej realizmu.

"Zabij albo zgiń" #1

2. "Pieniądze rządzą światem, pieniądze krwawią. A ten o "The Black Monday Murders" #1: "Chwała mamonie":

Cytat:

Coś paranormalnego – to oczywiste, skoro mamy do czynienia z komiksem okultystycznym. Ale co? Na to pytanie nie jest tak łatwo odpowiedzieć. Hickman zabiera nas do świata o ustalonych zasadach. Tu bohaterowie (przynajmniej ci, których to dotyczy) wiedzą doskonale co się dzieje, tkwią w tym wszystkim od dawna i wypełniają swoją rolę tak, jak powinni.

"The Black Monday Murders" #1: "Chwała mamonie"

Dziękujemy

[jacek]

A co tam dzisiaj od Michała? - trzeci na "FK" materiał o "Hawkeye" #2: "Lekkie trafienia":

Cytat:

Clint Barton, Hawkeye, jeden z członków Avengers. Genialnie strzela z łuku, innych mocy nie posiada - i to wszystko, co musicie o nim wiedzieć. Często działając z innymi herosami ratuje świat, ale co robi, kiedy akurat tym się nie zajmuje?

"Hawkeye" #2: "Lekkie trafienia"



A tutaj jeszcze zaległy.

[jacek]

"Żywe trupy" #27: "Wojna z szeptaczami":

Cytat:

Oczywiście zbyt wielu nowości w "Żwawych trupach" nie znajdziecie. Komiksy z tej serii dobrze powielają jednak schematy gatunkowe, znakomicie wpasowując się w długą tradycję tego typu opowieści.

"Żywe trupy" #27: "Wojna z szeptaczami"

[jacek]

"Torpedo 1936":

Cytat:

Jest rok (jak wskazuje na to tytuł samego albumu) 1936. Luca Torelli zwany Torpedo to włoski imigrant żyjący obecnie w Nowym Jorku, gdzie para się gangsterskim fachem. A dokładniej sprzątaniem – ludzi, oczywiście. Jak na płatnego zabójcę przystało, za odpowiednio wysoką kwotę zabije każdego, pozbyłby się nawet własnego ojca, gdyby ktoś mu dobrze za to zapłacił. Nawet przyjaciela zabija bez wahania – cóż, taki biznes.

"Torpedo 1936"

[jacek]

"Torpedo 1972":

Cytat:

Kiedy jesteś płatnym mordercą, niełatwo jest dożyć starości. Niektórym to się jednak udaje. Przepis na przetrwanie jest prosty: pozbyć się wrogów, nie mieć przyjaciół, nikomu nie ufać. Jest rok 1972, rok, kiedy w kinach króluje wyidealizowany obraz gangsterskiego życia, "Ojciec chrzestny", a świat wprawdzie zmienił się przez ostatnie 36 lat i to bardzo, ale nadal jest brudny, pełen seksu i przemocy.

"Torpedo 1972"

[jacek]

"My Hero Academia: Akademia bohaterów" #1:

Cytat:

Wszystko zaczęło się w momencie, kiedy w Chinach urodziło się świecące dziecko. Ono było pierwszym posiadaczem niezwykłych zdolności – pierwszym, ale nie jedynym. Moce zaczęły pojawiać się u kolejnych ludzi, badano ich, jednak nikt nie był w stanie znaleźć ich źródła.

"My Hero Academia: Akademia bohaterów" #1

[jacek]

"Kulinarne pojedynki" #7:

Cytat:

Trwają eliminacje do Jesiennych Wyborów i najlepsi uczniowie stają do walki o punkty. Tylko najwybitniejsi z nich będą w stanie przetrwać rywalizację i wywalczyć sobie najlepsze miejsca.

"Kulinarne pojedynki" #7

[jacek]

"Pluto" #7 - recenzja właśnie nadesłana przez Michała:

Cytat:

Znakomity jest ten tom. Ale to było oczywiste od samego początku, bo "Pluto" nie przestał zachwycać ani na chwilę. Świetnie napisany, świetnie poprowadzony, pełen akcji, emocji i wzruszeń, nie zapomina także o spokojniejszych momentach.

"Pluto" #7

[jacek]

"Dimension W" #9:

Cytat:

Czym jest Genesis? Czego nie pamięta Kyouma? I co skrywa "Adrestea"? Czas się tego dowiedzieć!

"Dimension W" #9

Dzięki Michale

[jacek]

A co Michał podesłał w nocy? Ano to:

"Shi Ki" #2:

Cytat:

Lekki, ale bardzo nastrojowy horror. Taka właśnie jest "Shi Ki", kolejna znakomita seria mangowa dla miłośników mroczniejszych opowieści. I chociaż nie znajdziecie tutaj zbyt wielu zaskoczeń, całość jest na tyle ciekawa i wciągająca, że z czystym sercem mogę polecić ją każdemu, kto lubi komiksową grozę – nie tylko w wykonaniu Japończyków.

"Shi Ki" #2
Recenzje tomu pierwszego

Dziękujemy kolego

[jacek]

"Pluto" #8:

Cytat:

Ta manga jest rewelacyjna, nic dodać, nic ująć. Świetnie napisana, doskonale poprowadzona, pełna emocji i wcale nieoczywistych rozwiązań dotychczasowych wątków. Oczywiście są tutaj rzeczy, których czytelnik doskonale spodziewał się od samego początku, ale też i autor nie robił z nich jakiejś tajemnicy.

"Pluto" #8