Forum Książki

[Córka Lavransa]

"Łaskawe" to fikcyjne wspomnienia byłego oficera SS, Maximiliana Aue, doktora prawa konstytucyjnego, miłośnika muzyki, literatury i filozofii, a jednocześnie nazistowskiego zbrodniarza, któremu po wojnie udało się uniknąć kary i znaleźć bezpieczny azyl za biurkiem dyrektora fabryki koronek na północy Francji. Szokujący autoportret nazisty-estety, który patrząc na pogromy ludności żydowskiej myśli o Platonie i bardziej niż Rosenberga czy Hansa Franka woli cytować Tertuliana.
Powieść Jonathana Littella ukazuje kulisy Zagłady i rolę, jaką w jej przygotowaniu odegrali technokraci i eksperci: prawnicy, ekonomiści i świetnie wykwalifikowana kadra administracyjna. To znakomicie udokumentowana powieść historyczna, a zarazem uniwersalna przypowieść o spotkaniu Człowieka ze Złem. Wielowątkowa epopeja zbudowana na wzór suity Johanna Sebastiana Bacha i nasycona pięknie aluzjami do greckiej tragedii o matkobójcy Orestesie oraz ścigających go Eryniach, które w finale dramatu przemieniają się w Boginie Łaskawe... "Łaskawe wpadły na mój trop" – to ostatnie zdanie zapisane przez Maxa Aue.
Łaskawe to najgłośniejsza i najbardziej kontrowersyjna książka ostatnich lat. Światowy megabestseller – do tej pory sprzedano już ponad milion egzemplarzy powieści.

źródło opisu: www.wydawnictwoliterackie.pl

Strasznie nierówna książka.
Najpierw wprowadzenie, które mnie wciągnęło, zaintrygowało, porwało. Potem bardzo nudna część pierwsza - początek jeszcze był strawny, ale dyskusje o językach kaukaskich mnie wykończyły. Potrzebowałam dobrych dwóch tygodni odpoczynku, zanim ruszyłam dalej, ale czytałam już nieuważnie. Kolejne części nieco lepsze, choć już do końca bez zachwytu, który towarzyszył lekturze wstępu.
Rozdział o pobycie bohatera w domu siostry tak absurdalny, że aż śmieszny, do przekartkowania. Koniec bez emocji.
No cóż. Tak dobrze żarło...

[Utopiste]

Póki co mam podobne odczucia - na początku się wciągnęłam, później było gorzej. Dotarłam do etapu języków, przebrnęłam i mam zastój. W tym czasie przeczytałam kilka innych książek, ale do Łaskawych jakoś nie mogę wrócić - odrzuca mnie obszerność tej książki w stosunku do rozwoju i prowadzenia fabuły. Jest jednak szansa, że zdanie zmienię - nie przekreślam książki póki nie dotarłam do końca.

[Córka Lavransa]

Utosiu, spróbuj zrobić, jak ja - przekartkuj pobieżnie część pierwszą i rusz od drugiej. Mnie pomogło po przerwie.

[elfrun]

[Córka Lavransa]

A, to niemały heros ze mnie, widzę...

[elfrun]

Podziwiam Twoje samozaparcie Corko. Jesli chodzi o mnie to nic sie nie zmienilo, ale moze cos sie ruszy bo polozylam ksiazke na polce na widocznym miejscu i wciagnelam plan dokonczenia jej na liste postanowien noworocznych.