Forum Książki

[Córka Lavransa]

Do założenia tematu skłoniły mnie słowa Macieja Zaremby Bielawskiego z jego książki "Higieniści. Z dziejów eugeniki":

"Szczególną wdzięczność pragnę wyrazić Bożenie Dudko, redaktorce drugiej już mojej książki w polskim przekładzie, której wrażliwość na niuanse polszczyzny oraz miłość do Rzemiosła podtrzymały mą wiarę w wyższość książki nad innymi środkami przekazu."

Zgrabne, poetyckie zdanie, które naprawdę mnie ujęło.

Przyznaję, że rzadko czytam przedmowy czy wprowadzenia do książek, które pisze ktoś poza autorem - natomiast dość interesuje mnie to, co ma mi do powiedzenia twórca danej książki. Uważam, że to wiele o nim mówi.
Pamiętam do dziś urocze słowo od autorki Kathleen Thessaro (w powieści "Debiutantka"), w którym bezpośrednio i bez grama zadęcia wyjaśniała, skąd wzięła pomysł na powieść.
Warte wzmianki są też adnotacje Marka Hoddera w serii o Richardzie Burtonie - autor przedstawia swoją wersję losów tej historycznej postaci, a na końcu książki rzetelnie podaje fakty z życia Burtona i pozostałych bohaterów powieści.

A wy? Czytacie te przydługawe czasami wstępy, posłowia i dopiski, czy omijacie je obojętnym wzrokiem?

[Raziel]

Wstępy i posłowia tak - aby wyłapać inspiracje itp. Podziękowania pomijam.

[Belial]

Czytam. Czasem po lekturze książki, czasem przed. Jak będzie czytać polski skrót "Wędrówki na Zachód", polecam najpierw zapoznanie się z tym co pisze tłumacz, zwłaszcza w drugim tomie

Raziel, podziękowania to też rzecz kulturowa. Teraz Ci nie zacytuję dokładnie, ale np. w Indonezji powszechne jest (nawet w książkach naukowych) dziękowanie przez indonezyjskiego autora Bogu (na pierwszym miejscu) że pozwolił ukończyć książkę, etc. Muzycy w ramach podziękowań na płytach też dziękują Bogu.

[Córka Lavransa]

[Raziel]

[alibaba]

W podziękowaniach czasem zawarte są wspaniałe słowa skierowane do osób przy pomocy których książka powstała. Takie podziękowania lubię czytać. Wyliczanek nie.
Przedmowy i posłowia czytam. Pierwsze dlatego żeby zorientować się co nieco co do treści a drugie- często znajduję tam wyjaśnienie niektórych spraw których nie do końca zrozumiałam.

[Tifa Lockhart]

U mnie to zależy po prostu od chęci i humoru. Jak mam ochotę, na książkę czekałam z niecierpliwością, to czytam każde słowo (łącznie z numerem ISBN ). Natomiast nie poświęcam nawet minutki dla długich wstępów wydawcy czy też komentarzy innych osób. Nie interesuje mnie zwyczajnie co miał do powiedzenia pan X, skoro nie on napisał książkę.

[Córka Lavransa]

[Radament]

E tam, ja strasznie lubiłam czytać wstępy, które serwowało Ossolineum. W sumie cieszę mnie też początki w których dowiaduję się w jakich okolicznościach powstał dany utwór. Generalnie lubię poznawać takie nowe punkty widzenia, chociaż nierzadko mam zupełne inne zdanie na temat :o

[Belial]

Wstępy lub posłowia pisane przez inne osoby mogą być wartościowe. Naprawdę ciekawych rzeczy można się z nich dowiedzieć. W końcu wy nie zjedliście wszelkich rozumów świata i nie wiecie np. jaka była sytuacja kulturalna gdzieś tam np. w XVIII w. Może wam to wytłumaczyć odniesienia, których kiedy indziej byście nie załapali.

[Aura]

Podziękowania raczej nie, bo zazwyczaj trafiam właśnie na taką wyliczankę nazwisk.

Wstępy, posłowia itd. zazwyczaj tak, choć to w sumie zależy, w jakim stopniu zainteresowała mnie książka.

[Córka Lavransa]

[Belial]

Ja np. nie lubię odrywać się od tekstu, żeby sprawdzić przypis, choćby na dole strony. Książka wcale nie musi mówić sama za siebie. Np. taka "Wędrówka na Zachód" - chyba nie oczekujesz, że ta książka będzie mówiła sama za siebie po kilkuset latach coś ludziom z całkiem odmiennego kręgu kulturowego, co? Nikt nie mówi o recenzji książki. Ale np. może ci wytłumaczyć znaczenie np. tej powieści dla kultury chińskiej, czy np. (jeśli masz jakieś pojęcie o religiach) czemu np. coś ci się nie zgadza, że autor dowolnie traktuje sobie doktryny, zbiory ksiąg, etc. (bo autor na dobrą sprawę się nie znał i zrobił patchworka, żeby jak najwięcej osób to łyknęło). Etc.

[Córka Lavransa]

[ciapek111]

Przyznam, że naprawdę rzadko czytam wszelakie wstępy czy posłowia. Wiem, że czasami można tam znaleźć ciekawe informacje, ale jakoś od razy zaczynam od lektury tekstu właściwego i na tym kończę.