Forum Książki

[Uczeń Czarnoksiężnika]

Przypadek sprawił, że natknąłem się na tą przepiękną opowieść o wielkiej sile oddziaływania na wyobraźnię. Kto raz przeczyta Wichrowe Wzgórza niemal na pewno do nich powróci, by jeszcze raz przespacerować się, choć przez chwilę, po przesyconych melancholijnym pięknem wrzosowiskach. By jeszcze raz posłuchać opowieści Ellen Dean o zawiłych i smutnych dziejach rodzin Earnshawów i Lintonów, o wielkim uczuciu, w którym z biegiem czasu granica między miłością i nienawiścią stopniowo się zatarła.

Pewnego dnia stary pan Earnshaw powraca z podróży przynosząc do domu dziecko, chłopca, którego znalazł w drodze. Postanowił się nim zaopiekować i przygarnąć go do swego domu. Chłopcem tym był Heathcliff. Bardzo szybko zaprzyjaźnił się z najstarszą córką pana Earnshawa, Katy. Dzieci bardzo szybko się polubiły i spędzały ze sobą każdą wolną chwilę. Mały Heathcliff ściągnął na siebie nienawiść najstarszego syna pana Earnshawa, Hindleya. Hindley nie mógł patrzeć, że ojciec jego traktuje 'przybłędę' tak samo jak własne dzieci.
Od tego właściwie wszystko się zaczęło. Po śmierci starego Earnshawa Hindley pomiata Heathcliffem coraz bardziej. Jednak to Katy stała się niejako sprawcą wszystkich późniejszych wypadków.
Postępowania Heathcliffa nie można usprawiedliwić, jednak Katarzyna była tu przynajmniej na równi winna, jeśli nie bardziej.

Książka jest smutna, krótkie momenty szczęścia przeplatają długie okresy bólu i cierpienia. Zupełnie jak niebo nad Wichrowymi Wzgórzami i Drozdowym Gniazdem, zazwyczaj pochmurne i szare, na którym tylko czasami pokazuje się słońce.
Geniusz Emily Bronte tkwi w jej pięknym stylu, który wielce oddziałuje na wyobraźnie. Czuje się pogodę, uczucia - radość i smutek bohaterów. Książka nie pozostawia obojętnym.

Scena, w której stary Heathcliff odwiedza Lokwooda jakoś uśmierzyła moją niechęć do tego człowieka, w którym wcześniej nie było ani krzty współczucia dla bliźnich.

[rygor]

Nigdy nie zrozumiem, dlaczego ta powieść jest zaliczana do klasyki, co ludzie w niej widzą, dlaczego ją uwielbiają? Miała być wyjątkowa miłość. Nie była. Miało być strasznie. Nie było. Miało być kontrowersyjnie. Nie było. Miało...
Nie chodzi o to, że źle mi się ją czytało lub że bardzo mi się nie podobała. Nie. Po prostu była zwyczajna. Momentami trochę irytująca, ale w sumie "ujdzie". Tylko że od "ujdzie" do okrzyków zachwytu jest bardzo, bardzo daleko. A tytuł taki obiecujący... ;]

Nigdy nie zrozumiem, dlaczego ta powieść jest zaliczana do klasyki, co ludzie w niej widzą, dlaczego ją uwielbiają? Miała być wyjątkowa miłość. Nie była. Miało być strasznie. Nie było. Miało być kontrowersyjnie. Nie było. Miało...
Nie chodzi o to, że źle mi się ją czytało lub że bardzo mi się nie podobała. Nie. Po prostu była zwyczajna. Momentami trochę irytująca, ale w sumie "ujdzie". Tylko że od "ujdzie" do okrzyków zachwytu jest bardzo, bardzo daleko. A tytuł taki obiecujący... ;]

[karinka]

ja wcale nie uwazam ze miala byc wyjatkowa miłosc ( no chyba ze przyjmiemy iz kazda miłosc jest wyjatkowa na swoj sposób), ze miala byc straszna? pierwsze słysze; kontrowersyjna? tez nie słyszałabym aby taka byc miala


dla mnie to studium ludzkiej podłosci, egoizmu, niezrozumienia
no i wrzosowiska...
a młoda Katarzyna jest o wiele ciekawsza od matki, choc to od matki zaczyna sie wszystko

w tej powiesci liczy sie dla mnie klimat i nawiazania do pewnych archetypicznych symboli i zachowan
absolutnie nie szukalam w WW tego co Ty wyminiłes w swoim poście

[Uczeń Czarnoksiężnika]

[rygor]

[Uczeń Czarnoksiężnika]

[Ravena]

[Utopiste]

Rygor, najgorsza rzecz jaką można zrobić do zaczynać czytanie jakiejś książki z wyrobioną opinią o niej. W większości takich sytuacji trzeba się zawieść, ponieważ każdy doszukuję się w książkach czegoś innego, i niekoniecznie musi się to zgadzać z naszym podejściem.

[rygor]

Utopiste, owszem, ale nie było tak w tym wypadku. Mogę zacząć czytać coś, wiedząc mniej więcej o czym to jest i jakie opinie mają inni ludzie, natomiast ze swoją oceną czekam do ostatniej strony, a nawet dłużej, gdyż czasem dopiero po zastanowieniu się nad całością jestem w stanie wydać osąd ;).

Utopiste, owszem, ale nie było tak w tym wypadku. Mogę zacząć czytać coś, wiedząc mniej więcej o czym to jest i jakie opinie mają inni ludzie, natomiast ze swoją oceną czekam do ostatniej strony, a nawet dłużej, gdyż czasem dopiero po zastanowieniu się nad całością jestem w stanie wydać osąd ;).

[Uczeń Czarnoksiężnika]

[rygor]

Ooo, no to mam świetną pamięć, ha!(*) ;} Wiem, że to było na samym końcu, może dlatego je pamiętam. W ogóle HMC jest jedną z nielicznych powieści, którym moja skleroza jeszcze nie dała rady... Zazwyczaj pamiętam dobrze treść nie dłużej niż przez dwa tygodnie od zakończenia czytania, ale w przypadku HMC jeszcze nie mam białej plamy. Może dlatego, że bardzo mi się spodobała, nie wiem, ale cieszy mnie to... i kończę tego bezwstydnego offtopa. (**) ;)


(*)Osoba o tak zaawansowanej sklerozie jak ja z wielkim entuzjazmem podchodzi do najdrobniejszych sukcesów jej pamięci ;)
(**) Odbiegać od głównego tematu to jedno, ale dyskutować o jakiejś książce w dziale poświęconym innej to zupełnie co innego... ;>

Ooo, no to mam świetną pamięć, ha!(*) ;} Wiem, że to było na samym końcu, może dlatego je pamiętam. W ogóle HMC jest jedną z nielicznych powieści, którym moja skleroza jeszcze nie dała rady... Zazwyczaj pamiętam dobrze treść nie dłużej niż przez dwa tygodnie od zakończenia czytania, ale w przypadku HMC jeszcze nie mam białej plamy. Może dlatego, że bardzo mi się spodobała, nie wiem, ale cieszy mnie to... i kończę tego bezwstydnego offtopa. (**) ;)


(*)Osoba o tak zaawansowanej sklerozie jak ja z wielkim entuzjazmem podchodzi do najdrobniejszych sukcesów jej pamięci ;)
(**) Odbiegać od głównego tematu to jedno, ale dyskutować o jakiejś książce w dziale poświęconym innej to zupełnie co innego... ;>

[Uczeń Czarnoksiężnika]

[algreholt]

Siostry Bronte plus Jane Austeen to 2 autorki na studiach dla mnie nie do przejścia. Zawsze mi się kojarzyły z brazylijskimi telenowelami, gdzie bym nie otworzył to i tak wiadomo o co chodzi i ciągle jest ten sam dzień :-)

[Ravena]

Oooo, bluźnierco!!!
A już myślałam, żeśmy zgodni

[algreholt]