Forum Książki

[Córka Lavransa]

Dziś po raz pierwszy przeczytałam książkę "Pan Samochodzik i Tajemnica tajemnic".
Wróciłam wspomnieniami do czasu, kiedy Pan Samochodzik zajmował poczesne miejsce na mojej półce z książkami. Z wypiekami na twarzy czytałam raz po raz powieści o panu Tomaszu i jego niezwykłych przygodach.
Moje ulubione to "Niesamowity dwór" (kolega Bigos wymiata... ) oraz "Księga Strachów". Niestety, miałam tylko części 1-8 oraz 12.
Po latach mam szansę zapoznać się z pozostałymi trzema częściami - bo do tych nowych, pisanych już chyba przez innych autorów, w ogóle mnie nie ciągnie.
A wy? Czytaliście - a może nadal czytacie - Pana Samochodzika?

[Uczeń Czarnoksiężnika]

Dawno już nie czytałem. Ale jakby przypadkiem wpadł mi w ręce na pewno po niego sięgnę. Zwłaszcza, że przed laty przeczytałem tylko jedną z części - Pana Samochodzika i Templariuszy. I powiem, że bardzo mi się podobało.
To są po prostu stare dobre książki dla młodzieży, bijące na głowę te dzisiejsze sagi o wampirach i podobne. Inteligentne, dobrze napisane i po prostu ciekawe. Podobnie jak Szklarski, Niziurski.

Na pewno jeszcze wrócę do Pana Samochodzika. Ale podobnie jak Ty Córko na pewno do tych oryginalnych opowieści Nienackiego. Dopiski Pilipiuka i innych naśladowców to już nie to samo.

[Córka Lavransa]

"Tajemnica tajemnic" trochę mnie rozczarowała, bo wydaje mi się bardzo podobna do "Księgi Strachów", niektóre sceny są żywcem z niej wyjęte, postaci też bardzo podobne.
Tym niemniej, te książki mają szalony urok. Mnie bawi w nich też ta mało subtelna propaganda, teraz można to czytać z uśmiechem na ustach - uczciwy pracownik Departamentu Muzeów i Ochrony Zabytków przeciwko gangowi przemytników, a w tle pojawia się okropny kapitalista z Austrii... ;-)
Swoją drogą, musiała być wtedy z tymi zabytkami jakaś większa afera, skoro była aż taka świadomość krzywdy w narodzie - Chmielewska też przecież dostawała piany na pysku na myśl o tym, że ktoś mógłby coś z Polski wywozić.

[Raziel]

W wieku przedszkolnym i trochę później namiętnie czytałem. Dzisiaj nie chcę się za to zabierać (przeczytany jako lektura ponownie w gimnazjum "Straszny dwór" mocno mnie rozczarował niestety), ale mam sentyment ogromny, szczególnie do "Wyspy strachów", którą czytałem pierwszą.

[Kamil]

Cudowna seria, będąc dzieckiem zaczytywałem się. Nad Niesamowitym Dworem (to też mój ulubiony tom) przesiadywałem całe noce (co nie wiem dlaczego bardzo działało na nerwy mojemu tacie ).

Poza Niesamowitym dworem najbardziej lubię te jeziorowe a szczególnie Nowe przygody (Kapitan Nemo) i Złotą rękawicą (którą sobie ostatnio odświeżyłem i nadal mi się podobało).

Warto też sięgnąć po dwa dodane w późniejszym czasie tomy (prequele) Skarb Atanaryka i Święty Relikwiarz. Nie są tak dobre jak najlepsze tomy z pierwotnej serii, ale z pewnością lepsze od Tajemnicy, Człowieka z UFO czy wydanego dużo później Nieuchwytnego kolekcjonera (pod nazwiskiem Nienackiego ale napisanego przez Szumskiego na podstawie notatek Autora).

Co do kontynuacji: miałem trochę styczności (chyba z 10 tomów przeczytałem), całkiem przyzwoite pisał Niemirski, jednak to już nie jest to... Nie ma tego 'peerelowskiego' klimatu (dla mnie jedna z ważniejszych cech tej serii, mimo że urodziłem się pod sam koniec PRL), główny bohater jest zupełnie nijaki (w przeciwieństwie do Tomasza), brakuje też wehikułu (powrócił w innej formie dopiero w 57 tomie). W każdym razie jak już sięgnąć to po Niemirskiego, a Szumskiego i Miernickiego lepiej omijać z daleka. Trochę ciekawią mnie te które napisał Pilipiuk, ale nie sądzę żebym się skusił - chyba że przypadkiem wpadnie mi w ręce któryś.

[Raziel]

Mój błąd, przekręciłem "Księgę strachów" i "Niesamowity dwór", no ale piątek już jest

[Córka Lavransa]

[Kamil]

[Córka Lavransa]

Świetne zdjęcie! Prawdziwy fan...

[Ravena]

Kenaz jaki ty byłeś słoooodki... Do schrupania
Wiecie, ja nigdy jakoś o Pana Samochodzika nie zahaczyłam w moich czytelniczych młodzieńczych wędrówkach. Chyba czytałam "Niesamowity dwór", coś mi się tam mgliście majaczy, widocznie jednak nie zrobiło większego wrażenia, bo nigdy nie sięgnęłam po cykl. Skupiłam się na powieściach dla dziewcząt, a z "chłopięcej" literatury wystarczał mi May, Wernic i Szklarski ^^

[M]

Jeszcze się w niniejszym wątku nie wypowiadałem, co jest tym bardziej dziwne, gdyż również moja skromna osoba należy do szacownego grona osób, które swego czasu namiętnie zaczytywały się w "Panu Samochodziku" i muszę przyznać, że wspominam te chwile z łezką w oku ;-) Były to naprawdę świetne książki, które trochę dokształcały, bawiły i zawierały ciekawe detektywistyczne akcenty.
Jaka część najbardziej przypadała mi do gustu? Najbardziej spodobał się "Niesamowity dwór". Bigos wymiatał Dodatkowo kapitalny był moment, w którym Tomasz siedział za zegarem gdy go obgadywali ;-)

Z tego co się zorientowałem, to przygody Pana Samochodzika wciąż są wznawiane i, co jeszcze ważniejsze, czytane przez kolejne pokolenia młodych Polaków. Ta niesłabnąca popularność przyjmuje zresztą niekiedy dość groteskowe rozmiary. Dość powiedzieć, że specjalizująca się w wydawaniu twórczości Nienackiego oficyna Warmia od kilkunastu lat publikuje kolejne tomy serii. Do tego momentu ukazało się ponad osiemdziesiąt powieści, w powstaniu których nieżyjący od 1994 roku pisarz nie miał już żadnego udziału. Jedenastu autorów - w tym między innymi ukrywający się pod pseudonimem Tomasz Olszakowski Andrzej Pilipiuk - zarobiło na stworzonej przez łodzianina postaci, choć żadnemu z nich nie udało się dorównać poziomem oryginałom... i mam wrażenie, że nieco działają na niekorzyść kapitalnych książek Nienackiego.

[Córka Lavransa]

[Kamil]

[Córka Lavransa]

[Kamil]