Forum Książki

[jacek]

Trzy razy Michał Lipka obiadową porą - bardzo się cieszymy :

1. "Manga Tysiąca i jednej Nocy" - "Magi" #1:

Cytat:

Jak każdy, znam "Baśnie tysiąca i jednej nocy". I jak każdy miałem okazję poznać jakieś dzieła osadzone w arabskich realiach. Ale jak już wiecie, daleki jestem od pałania sympatią do tego typu opowieści. Bywa. Nie ma to jednak większego znaczenia, bo "Magi" to seria, która zarówno spodoba się miłośnikom tego typu dzieł, jaki tym, którzy ich nie znoszą, ale za to chętnie sięgają po dobre, wciągające shouneny.

Cytat:

Oczywiście "Magi" może też pochwalić się znakomitą szatą graficzną. lekka, prosta kreska, wyrazisty design postaci, świetnie uchwycona dynamika, równie dobrze ukazany świat...

"Magi" #1

2. "Requiem dla świata fantasy" - "Coda", tom 1:

Cytat:

Nie macie co szukać tu większej głębi, to po prostu rozrywka bez większych ambicji, ale jednak udana, mająca swój urok i na pewno warta przeczytania, jeśli lubicie takie klimaty. Dla mnie "Coda" wygląda tak, jakby "Legendę" nakręcono w Czarnobylu, w okresie najgorszego promieniowania i dobrze się przy tym bawiono. Oczywiście bez myślenia o konsekwencjach, za to z czerpaniem przyjemności z obcowania z dziwnościami.

"Coda", tom 1

3. "Przyjaciółką być" - "Najlepsze przyjaciółki":

Cytat:

Jakie zmiany przynosi druga część "Przyjaciółek"? Na pewno lepsza jest okładka, która tym razem wygląda bardziej zachęcająco i reprezentacyjnie, ale cała reszta pozostała właściwie bez zmian. Owszem, fabuła toczy się nieco bardziej pozytywnie dla naszej bohaterki, wciąż jednak tomik to słodko-gorzka opowieść o dorastaniu i szkolnym życiu. Tym bardziej realistyczna, że oparta po części na doświadczeniach autorki z młodości. Oczywiście nie zabrakło tu także miejsca na bajkowe elementy - w końcu to życie dziewczynki u progu nastoletniości, więc podobne drobiazgi znaleźć się po prostu musiały - ale nigdy nie są to rzeczy oderwane od ziemi. I to mi w tym wszystkim najbardziej odpowiada.

"Najlepsze przyjaciółki"
A tutaj o pierwszej części.

[jacek]

I w dniu dzisiejszym trzykrotnie

1. "Son Goku na Bliskim Wschodzie" - "Magi: Labyrinth of Magic" #02:

Cytat:

Wiecie jaka jest rzecz, która ostatecznie przekonała mnie do sięgnięcia po ten tytuł? To, że "Magi" jest shounenem. To może trochę za mało, ale dodajcie do tego fakt, że wiele rzeczy skojarzyło mi się z moim ukochanym "Dragon Ballem" i już wszystko staje się jasne.

Cytat:

Żonglowanie motywami z arabskich baśni i legend o dziwo buduje własny charakter serii, a całość ani przez chwilę nie nudzi. Do tego dochodzą świetne, też kojarzące się z "DB" rysunki i dobre wydanie.

"Magi: Labyrinth of Magic" #02

Wcześniejszy artykuł "Nanami":

Cytat:

Klamka zapadła i nasi dwaj bohaterowie przekroczyli próg pełnego niebezpieczeństw i nęcących skarbów labiryntu. Możliwości wycofania się już nie ma, więc nie pozostaje im nic innego, jak iść dziarsko naprzód.

Cytat:

Warto zwrócić uwagę na ciekawe przypisy odautorskie, w których Shinobu Ohtaka wtrąca naprawdę ciekawe informacje o tym, jak zaczynała karierę, bądź tłumaczy, jak tworzyła postaci.

Cytat:

Tom drugi stanowi zamknięcie wstępu do Magi, po którym można spokojnie ocenić, czy takie klimaty nam przypadną do gustu, czy raczej nie za bardzo.

"Magi: Labyrinth of Magic" #02

2. "Psigody Dogmana" - "Dogman" #1:

Cytat:

Jak twierdzi prababcia George'a, "Dogman" to "najlepsza książka o gliniarzu z psią głową, jaką kiedykolwiek napisano" i trzeba jej bezwzględnie przyznać rację. Oczywiście zważywszy na ilość podobnych opowieści, mógłby to być wyczyn nic nieznaczący, ale na szczęście Pilkey stworzył naprawdę sympatyczny komiks dla młodych - tych młodych wiekiem, jak i sercem. I wcale nie głupi, wbrew temu co można sądzić na pierwsza rzut oka, widząc niewprawne ilustracje i dziwne pomysły autora.

"Dogman" #1

3. "Walka z czasem" - "Avengers" #4: "I wojna Kanga":

Cytat:

Poprzedni scenarzysta od początku stawiał na jedną, wielką, epicką opowieść, w której nie było miejsca na humor (nawet żarty Spider-Mana wydawały się bardziej wysilone, niż kiedykolwiek wcześniej). Waid idzie inną drogą. Wracając do początków istnienia Avengersów, bierze na warsztat niepasujący do siebie skład grupy i dawnych wrogów, w większości jakże niedoświadczonej, i próbuje ich ze sobą dotrzeć w niezależnych dość historiach. Co prawda niby już jakiś czas temu członkowie znaleźli swoje miejsce, ale jak widać po powyższym opisie, sytuacja w ekipie jest dynamiczna.

"Avengers" #4: "I wojna Kanga"
"Avengers" #4: "I wojna Kanga"

[jacek]

Dwa kolejne artykuły od Michała - jasne, że się cieszymy :

1. "Dom pełen tajemnic" - "Strażnik domu Momochi" #2:

Cytat:

"Strażnik" to manga, którą czyta się lekko, szybko i przyjemnie. Bywa zabawna, bywa tajemnicza, ma swój klimat i urok. To opowieść głównie dla dziewczyn, miejcie to na uwadze sięgając po ten tytuł, ale i płeć brzydka, która nie stroni od podobnych klimatów, znajdzie tu coś dla siebie. Nie przypadkiem seria ukazywała się przez ponad pięć lat, kończąc się w sierpniu minionego roku na szesnastym tomie. Wierzę więc, że jeszcze pozytywnie mnie zaskoczy.

"Strażnik domu Momochi" #2

Cóż - napisanej przez kolegę recenzji tomu pierwszego nie mogę odnaleźć - zatem ją przypominam - "Pani na włościach":

Cytat:

Całość jest zabawna i to doceniam. Zabrakło mi tu nieco prawdziwej komedii pomyłek, bo aż się o to prosiło, ale wszystko, czego możecie spodziewać się po podobnej opowieści zostało zachowane. „Strażnik”, jak na dziewczyńską mangę przystało, jest lekki, prosty, uroczy, ale też i mający swój charakter. Na razie fabularnie jest tylko nieźle, ale myślę, że całość jeszcze kryje w sobie jeszcze potencjał i zdoła mnie zaskoczyć. A jak wypada szata graficzna? Bardzo przyjemnie. To shoujo, więc kreska jest lekka, tonacja jasna, a męscy bohaterowie wręcz posągowi, ale tradycyjnie całość jest udana i przyjemna dla oka.

"Strażnik domu Momochi" #1
A tutaj dwie pierwsze recenzje tomu pierwszego.

2. "Pies 2" - "Dogman" #2: "Bierz go!"

Cytat:

Owszem, całość łączy ciąg przyczynowo skutkowy, ale wszystkie niezbędne dla fabuły elementy autor wyjaśnia we wstępie, więc jeśli ktoś chciałby zacząć swoją przygodę z tytułem w tym momencie, śmiało może to zrobić.

Cytat:

Akcji i humoru jest dużo, sporo wartości przekazywanych młodym czytelnikom też się znalazło, podobnie jak puszczania oka do odbiorców ze zdecydowanie większym stażem. Dla dzieci, jakby to wszystko nie wystarczyło, jest też pewna interaktywność, pozwalająca obejrzeć im ruchome obrazki, a do tego czeka tu na nich dużo więcej atrakcji, takich jak lekcje rysowania.

"Dogman" #2: "Bierz go!"
Omówienie tomu pierwszego

[jacek]

Dwie nowości od Michała - fajnie kolego :

"W świecie zmysłów" - "Zmysły":

Cytat:

Nie jest to zbyt skomplikowany komiks, a wiedza która przekazuje jest prosta i dorosłych nie zaskoczy, ale dzieci z pewnością się nie zawiodą. Bo to po prostu przygodowy, rozrywkowy, pełen niezwykłości i fantazji komiks, skupiony na przekazaniu konkretnej wiedzy, ale pamiętający, że ma być to zrobione lekko i przystępnie.

Cytat:

Do tego nie brak tu historycznych faktów i spotkań z postaciami historycznymi.

Cytat:

Czarno-białe ilustracje, brak przywiązania do zbytniego realizmu, gubiąca się perspektywa, uciekające proporcje, maksymalna prostota... Ale wypada to nieźle i tyle w tym wypadku wystarczy.

"Zmysły"

2. "Zgotować sobie przyszłość" - "Kulinarne pojedynki" #20:

Cytat:

Przede wszystkim jest tu wszystko to, co od zawsze uwielbiałem w shounenach: akcja, walki (choć nie na wyszukane energetyczne techniki przecież, a wymyślne dania) i dużo humoru. Erotyki, czyli tego, co fani mang dla nastoletnich chłopaków bardzo sobie cenią, także tu nie brakuje - tak, jak dobry cios wyrwać może z butów, tak tu dobre jedzenie wyrywa bohaterów z ubrań i doprowadza do ekstazy. Całość ma też udany klimat i wywołuje sporo emocji, nawet jeśli każdy wie czym to się skończy.

Cytat:

Wszystko to wieńczą znakomite ilustracje.

"Kulinarne pojedynki" #20

[jacek]

"Ludzka gąsienica" czyli "Murciélago" #15 - super Michale :

Cytat:

Żaden tom serii jeszcze mnie nie zawiódł i piętnasty też oferuje dokładnie to, czego oczekiwałem. Zaciekawia tajemnicą, jest odpowiednio krwawy, humoru (oczywiście czarnego) także nie brakuje. Tempo akcji też jest konkretne, na nudę nie ma więc czasu, a całość potrafi momentami autentycznie oczarować. Do tego Yoshimurakana nie żałuje nam pewnej dawki lesbijskiej erotyki. Nie jest to jakiś hentai, całość jest łagodna i delikatna, często też zabawna, jednak miłośnicy obfitych kobiecych kształtów i pieszczot między dziewczynami znajdą tu coś dla siebie.

"Murciélago" #15

[jacek]

"Walka i gadanie" - a o czym poczytamy dzisiaj od Michała? A o siedemnastej części serii "My Hero Academia: Akademia Bohaterów" - czyli ciekawie :

Cytat:

Rzadko w shounenach zdarza się by w trakcie dynamicznych walk było tyle dialogów i przemyśleń, a tu proszę.

Cytat:

Czy to nudzi? Nie, wręcz przeciwnie, a co ważne znacząco wydłuża lekturę, a co za tym idzie, przyjemność płynącą z czytania.

Cytat:

Autor zachowuje wszystko to, czego od takich mang wymagamy, wyciska z tego to, co najlepsze i miksuje w całkiem logiczną całość, sporo czerpiącą także z amerykańskich komiksów superbohaterskich.

"My Hero Academia: Akademia Bohaterów" #17

[jacek]

"Criminals" - oraz o zatytułowanej "Umarli i umierający/Fatalna noc" drugiej odsłonie cyklu "Criminal" - świetnie :

Cytat:

Autor, który w młodości nie cierpiał groszowych powieści sensacyjnych, a który w końcu je pokochał, z miłością należytą prawdziwemu fanowi, odtwarza to, co uwielbia, ale robi to po swojemu. Dzięki temu jego postacie nabierają charakteru, przestają być papierowymi tworami, stając się przekonującymi psychologicznie ludźmi z krwi i kości, a całość po prostu zachwyca swoim klimatem - nic dziwnego, że "Criminal" zdobyło łącznie sześć nagród Eisnera i dwie Harveya.

"Criminal" #2: "Umarli i umierający/Fatalna noc"
Wcześniej cztery razy spotkaliśmy się z tym tomem.

[Bruixa]

[jacek]

Ano cóż

[jacek]

"Kolorowy świat owocków" - przed momentem podesłane omówienie trzeciego tomu mangi "Fruits Basket" - dziękujemy Michale :

Cytat:

Chociaż "Fruits Basket" należy do kultowych już mang, trudno powiedzieć, by było to szczytowe osiągnięcie shoujo. Owszem, początek był całkiem udany i obiecujący, potem poziom spadał, bo nagromadzenie słodkości i naiwności, w połączeniu z oczywistością, swoje zrobiło. Owszem, nadal jest sympatyczna i ma udane momenty, ale znam wiele lepszych szojek i to niekiedy takich, które autentycznie poruszają i porażają czytelnika.

"Fruits Basket" #3

[jacek]

A po trzech godzinach drugi materiał - "Lucky Luke" #63: "Most na Missisipi" - świetnie :

Cytat:

Wciągające i intrygujące mimo swej przewidywalności przygody, nieśmiertelny, ponadczasowy humor, typowy dla europejskich opowieści tego typu i świetne wykonanie. Bo serię nie tylko znakomicie się czyta, ale także i z wielką przyjemnością ogląda. Kreska jest rozpoznawalna na pierwszy rzut oka, czysta w swym wykonaniu, prosta, ale nastrojowa, doskonale pasująca do całości i naprawdę przykuwająca uwagę.

"Lucky Luke" #63: "Most na Missisipi"

[jacek]

Na deser po śniadaniu dwa razy Michał Lipka - dzięki serdeczne

1. "Prawdziwe siostry" - "Sisters" #14: "Przysięgam, naprawdę":

Cytat:

Jeśli chodzi o treść, "Sisters", jak na rzecz dla czytelników w każdym wieku przystało, nie zawiera treści niewłaściwych dla najmłodszych, są za to codzienne sytuacje z życia rodzeństwa, przepuszczone przez krzywe zwierciadło.

Cytat:

W poszczególnych epizodach poza sporą dozą życiowych scenek i rzeczy znanych każdemu posiadaczowi rodzeństwa, mamy także mnóstwo popkulturowych easter eggów poukrywanych w kadrach. A wszystko to znakomicie zilustrowane, w sposób prosty i typowy dla europejskich komiksów humorystycznych, ale zarazem pełen detali budujących znakomity klimat.

"Sisters" #14: "Przysięgam, naprawdę"

2. "Dyktatura u Smerfów" - "Smerfy" #2: "Smerf Naczelnik":

Cytat:

Każdy wie, jak to jest - gdy kota nie ma, myszy... Znaczy, gdy Papy Smerfa nie ma Smerfy pakują się w kłopoty.

Cytat:

Peyo z pomocą Yvana Delporte’a przygląda się mechanizmom władzy, polityki i tego, jak legalnie wybrani przywódcy zaczynają dyktatorskie rządy. Dopatrywano się w tym satyry na ówczesny rząd, widziano rozważania nad tym, ile powinny trwać kadencje polityków, tym bardziej gdy ich obietnice wyborcze się nie spełniają, ale dostrzegano w tym także satyryczny rzut oka na nazistowskie Niemcy i postać Adolfa Hitlera.

"Smerfy" #2: "Smerf Naczelnik"
Artykuł Artura Tojzy

[jacek]

Takie oto nowości od kolegi Michała w poniedziałek - dziękujemy :

1. "Spełnienie snów czy katastrofa" - "Kamila i Konie" #1: "Miłość Oceana":

Cytat:

Całość jest zabawna, pouczająca, niegłupia i dobrze poprowadzona. Mimo tytułu, nie jest to opowieść tylko dla miłośników koni, a po prostu dla wszystkich ceniących dobre opowieści familijne. Jeśli zresztą czytaliście którąś z serii z linii "Komiksy są super", wiecie czego spodziewać się także po tym konkretnym tytule.

Cytat:

Po raz kolejny więc na młodych i nie tylko czytelników czeka dobra seria. Warto poświęcić na nią nieco czasu.

"Kamila i Konie" #1: "Miłość Oceana"

2. "Gdyby Batman był Jokerem" - "Nemezis":

Cytat:

Wyobraźcie sobie geniusza zbrodni, który swoje szalone pomysły potrafi wcielić w życie za każdym razem i którego nikt nie zatrzyma. Kimś takim właśnie jest Nemezis.

Cytat:

Oczywiście dostajemy tu także mnóstwo szalonej akcji, superbohterskich, a właściwie superłotrowskich wyczynów, spektakularnych scen i dobrego klimatu. Czyta się to znakomicie i aż żal, że całość jest tak krótka.

Cytat:

McNieven jest dobrym autorem, jego realistyczna kreska świetnie oddaje różne aspekty opowieści i buduje świetny klimat, więc szkoda, że kolor w albumie jest jedynie dobry.

"Nemezis"

Od razu wypowiedź Tomasza Drozdowskiego:

Cytat:

Nemezis jest komiksem akcji i choć napotkać tu można pewien ślad wielopiętrowych kryminalnych planów, to wybuchy i wystrzały dominują tu nad nieśpieszną dedukcją. Krew, krew i jeszcze raz krew. Jest jej tyle, że idealnym utworem pod lekturę byłby If you want blood grupy AC/DC. Współpraca Steve’a McNivena z Markiem Millarem zawsze daje pełne posoki owoce. Nemezis jest brutalny, niemal na granicy groteski.

"Nemezis"
A tutaj pierwsza - Miłosza Kozińskiego.

[jacek]

"Magiczne "MAGI"" - o częściach 3-7 cyklu "Magi: The Labyrinth of Magic" pisze Michał Lipka - brawo :

Cytat:

Niezwykły labirynt to jedno, ale teraz na Aladyna czeka odległa kraina, a wraz z nią niesamowite przygody. Nowi ludzie, nowe miejsca, poszukiwanie starych znajomych... I tajemnice. Walki. Akcja. Będzie się działo!

Cytat:

Nie ma co ukrywać, że do sięgnięcia po tę serię przekonał mnie właściwie jeden tylko fakt - a dokładniej to, że "Magi" jest shounenem.

Cytat:

Tym bardziej, że im dalej wchodzimy w serię, tym więcej nabiera ona własnego charakteru. Klimat staje się cięższy, walk przybywa i stają się one bardziej epickie, pojawia się mrok, zaczynają gościć emocje, zwiększa się ilość dialogów... Baśnie i legendy są obecne, postaci z nich znanych przybywa, podobnie jak miejsc i wątków, ale przede wszystkim pozostaje shounen.

"Magi: The Labyrinth of Magic" #3-7

A poniżej recenzje napisane przez "Nanami":

- tomu trzeciego
- tomu czwartego
- tomu piątego
- tomu szóstego
- tomu siódmego

[jacek]

"Magi poprawia smak" czyli recenzja części 8-12 serii "Magi: The Labyrinth of Magic" od Michała a jakże - podziękowania :

Cytat:

Najpierw pokochałem "Magi" za ten shounenowy klimat, za to tempo, humor i bohaterów skrojonych według wzorców, które lubię. Mogłem nie pokochać, bo nie znoszę arabskich klimatów "Baśni tysiąca i jednej nocy" i nie trawię filmów typu "Aladyn", a jednak. Potem do pozytywów całości doszedł jeszcze ten znakomity klimat, niby lekki, ale pełen mroku i świetne walki. A teraz? Teraz jeszcze wymieniłbym do tego tajemnice, które może nie stanowią siły nośnej serii, ale na pewno pozostają wyraziste i skutecznie rozpalają wyobraźnię czytelników. Oczywiście całość to także rzecz doskonała dla miłośników bliskowschodnich baśni, podań i legend.

"Magi: The Labyrinth of Magic" #8-12

I uzupełniam o wypowiedzi napisane przez "Nanami":

- tomu ósmego
- tomu dziewiątego
- tomu dziesiątego
- tomu jedenastego
- tomu dwunastego

Ciąg dalszy od Michała za chwilkę